Naar de zinkviooltjes aan de Geul

Op het drielandenpunt op het hoogste
punt van NL bij Vaals.

Toen Dick en ik decennia geleden voor het eerst van Epen naar Eupen wandelden langs de Geul was het mijnafval uit het grijze verleden, achtergebleven na de sluiting van de loodmijnen, nog volop in grote afvalbergen aanwezig. In dat afval zat veel zink met als gevolg dat het helemaal geel zag van de zinkviooltjes. Inmiddels zie je deze subtiele gele bloemetjes niet veel meer; kennelijk is het zink wat uitgespoeld en doen ze het niet meer. In NL's Limburg heb ik er nog nooit één gezien.
Zo rond zeven uur hoorde ik hem rommelen in de keuken en riep ik dat ik wakker was. Aan de thee en het ontbijt en vort met de geit. Dick zet er altijd een zeer stevige pas in; hij is gewend om in z'n eentje te lopen en met zijn lange benen loopt hij veel harder dan ik. Gezellig om weer met hem op stap te gaan. Langs het drielandenpunt en verder langs de oude grens van Duitsland en Moresnet, nu deel van België. Ik kan nooit onthouden welke plaatsen je allemaal aandoet; het karakteristieke lange treinviaduct door de Voerstreek zie je al van verre; de uitgebreide kruisgang bij Chapelle en uiteindelijk Plombiëre. Daar kwamen we weer bij de Geul. Intussen hadden we al heel wat kilometers in de benen. Ik voelde de wandeling van gisteren nog zitten; was behoorlijk moe en we moesten nog zo'n stuk naar Epen.

Dick zorgt voor de foeragering; koffie en snoepfruit
deze keer. Kleine tomaatjes, komkommers en zo.

Maar ach, die benen doen het wel en uiteindelijk kwamen we bij de fraaie watermolen aldaar en bij de bushalte. Dick had nog een lekkere krentenbol voor me zodat ik niet in Gulpen de neiging had om een frietje bij An en Piet te scoren. Door naar Maastricht en verder met de Intercity. Van Eindhoven naar Boxtel met de NSbus vanwege geplande werkzaamheden. Uiteindelijk was ik best op tijd weer thuis.
Intussen hadden Mariska en Nathalie met elkaar bekokstoofd dat het voor kennismaking en eerste ontmoeting wel handig zou zijn om elkaar bij mij thuis aanstaande zondag te ontmoeten. Goed idee! epte ik terug. Dan maar even flink inkopen doen en de flat grondig reinigen; mocht ook wel weer eens. Voor m'n dochters maak ik altijd schoon; voor m'n schoondochters maak ik de flat altijd extra schoon en voor m'n biodochters maak ik de flat spic en span! Ik maak nu een grapje, maar het geeft een hele conosternatie in die ouwe kop, maar wel ontzettend leuk en positief hoor!
'sAvonds gezellig bij Roos geborreld en heerlijk geslapen na die inspannende wandeldag.

En hier de zinkviooltjes met hun tere gele bloempjes.