Museumbezoek en housewarming in Gouda

Een prachtige siervaas

Een collectie landschappen, tentoongesteld in Gouda had ik al een poosje op mijn verlanglijstje staan om te gaan bekijken. Museum Gouda, een klein maar fijn museum in de woonplaats van oudste dochter Joke; onlangs is het gezin verhuisd en vandaag zou de house-warming party plaatsvinden; een lollig modern gebruik. Goed om die twee zaken te combineren.
En zo stonden we rond 15.00 uur in het opmerkelijk rustige museum. Allereerst de vaste collectie van plateel; imposant mooi aardewerk, rijkelijk beschilderd met uiteenlopende motieven. Ik was er werkelijk van onder de indruk.
En op de bovenverdieping de expositie onder de titel: Haagse school en Barbizon; werk uit de collectie van Arntzenius, vijftig jaar geleden geschonken aan museum Gouda. Een paar prachtige Daubigny's, waaronder een zonsondergang die wel van William Turner had kunnen zijn en verder fraai werk van diverse schilders van de Haagse school. Het viel mij op dat er geen enkel schilderij van Vincent van Gogh was verzameld door Arntzenius; in die tijd ongetwijfeld beschikbaar voor een spotprijs, maar kennelijk buiten de gangbare smaak vallend en natuurlijk opmerkelijk anders dan de Haagse school.

Rivierlandschap Willem Tholen

Bosmeertje van Gustave Caillebotte

Modern figuratief werk

Verschillende zalen met modern, figuratief werk van jonge Goudse kunstenaars; ik was er meer van onder de indruk dan Roos; ik vond het werk zeker de kwaliteit van Henk Helmantel hebben maar dan met meer gloed. Gelukkig begint het figuratieve werk wat meer op de voorgrond te treden; ben benieuwd of dat internationaal ook haar beslag zal krijgen.

En dan het tweede programma onderdeel: de house warming party van Pieter en Joke. Eigenlijk vonden we het adres vrij makkelijk, daarin enigszins bijgestaan door de PDA, vroeger denigrerend "de ielepiel" genaamd. Prachtig huis met een grote tuin. Pieter deed ons open; Carlos was de eerste die ik zag en herkende en direct hadden we een gesprek; ik had het boek "tussen Rijn en Donau" van Patrick Leigh Fermor voor hem meegenomen en daarover spraken wij. Anneke zat met haar rug naar het gezelschap de kleine Bram te voeren; ik herkende haar niet eens in eerste instantie maar al snel spraken wij over "onze kleinzoon", althans, ik muntte hem als zodanig.
Roos en ik liepen door het huis; Roos had nog een Marker lap voor Joke om iets van te naaien; werd wat lacherig ontvangen; Joke had net een pak lapjes weggedaan omdat ze veel te veel had liggen.
Er lag allerlei lekkers, van alles rijkelijk veel, waar ik gretig van heb genomen. Geheel verzadigd gingen we weer terug naar huis. Leuk om Brams' andere opa, opa Kees weer te zien. Straks bij de geboorte van nummer twee zullen we elkaar misschien wel weer treffen.