Het paardje van Pey

Die bekende dikke kop van Nero op een Romeinse munt

Vandaag weer een Pietertje gelopen; van St Odiliënberg waar ik de vorige keer met Roos was gebleven naar Susteren. Toch weer 24 kilometer gedaan vandaag.
Eerst naar Montfoort waar we al eens bij onze eerste poging om deze etappe te lopen op de bus waren gestapt. Bij een klein watertje was een grote, vadsige kop van keizer Nero opgehangen; hier in de buurt was een goudschat gevonden bestaande uit een aantal gouden munten. De schat is waarschijnlijk in het vierkeizerjaar 69 begraven; een bijzonder onrustige tijd in het Romeinse rijk waarvan kennelijk ook hier ten lande de gevolgen gevoeld werden.

Gedenkteken van een crash van een
Engels vliegtuig tijdens WO II

Ook ergens verderop de route een gedenkteken voor de bemanning van een in november neergeschoten militair vliegtuig van de Engelsen; imposant hoor zo'n serie namen van mensen die hun leven hebben gegeven in die rot-oorlog.
De etappe was verrassend plezierig te wandelen; een zeer groot deel over onverharde paden; rust alom; echt een atmosfeer voor mij; ik liep door bos en landbouwgebied in pure eenzaamheid. Slechts bij de zeldzame dorpjes en gehuchten hoorde je het onvermijdelijke gebrom van grasmaaiers. Landbouwgebied wisselden de bossen af. In de buurt van Echt was een beek, de Middelgraaff prachtig hersteld; meanderend en met licht glooiende oevers was hier sprake van voorbeeldig natuurherstel. Veel soorten wilde bloemen, Libelles en binnenkort wellicht oeverzwaluwen; dat wordt wel wat.
Bij ley opnieuw een teken van dat de Romeinen hier geweest zijn. Die metaaldetectoren die je zo veel ziet zijn daar wellicht debet aan. Nu een schat met gouden munten maar tevens stukken zilver, geknipt uit kunstvoorwerpen.

Het paardje op een stuk zilver (Foto)

Deze schat was uit de tijd van Constantijn, dus veel later en toen verkeerde het Romeinse rijk in onze streken al in verval. Men gebruikte die stukgeknipte stukken zilver en goud in plaats van munten om mee te betalen. Op één van deze stukken stond een fraaie afbeelding van een paard; dit was sterk uitvergroot en in staal uitgevoerd op de vindplaats van deze schat op een sokkel geplaatst. Leuk Denkmal.
Toen nog het laatste stuk naar het station; ik had het wel zo'n beetje gehad eerlijk gezegd. Ik had gelukkig in het oude boekje gekeken; de GPS route week nogal af en had ik die gevolgd dan had ik het station gemist. Maar nu sloeg ik af en liep de oude route; 24 kilometer vond ik ook wel genoeg; was blij dat ik in de trein zat; allemachtig wat was ik moe!

Gedenktekens paardje van Pey