Een knoopje in een enorm genetisch netwerk

Allemaal foto's van naaste familieleden: vader, grootouders, overgrootouders, kinderen en kleinzoon Gijs.
Rechtsachter in de hoek staan takken van bomen uit resp. de tuin van m'n grootouders, m'n ouders en mijzelf.

Natuurlijk moesten er gisteren foto's bekeken worden. Nu wilde het dat ik van vrijwel al mijn voorouders tot op overgrootouder niveau over een foto beschik. En die heb ik voor een groot deel  op de ronde tafel uitgestald die we tot voor kort gebruikten om aan te bridgen. Dan realiseer ik me heel sterk dat een individu tot stand is gekomen uit zo ontzettend veel voorouders; ik vind dat heel intrigerend. Mijn friese overgrootouders ten Brink, ooit wegens de armoede in Friesland naar de grote stad, Amsterdam verhuisd waar mijn grootvader Jan ten Brink werd geboren; zijn NS machinistenpet ligt nog in mijn rariteiten kabinet te pronken. Marinus Fonteijne, getrouwd met Hendrika Landman, mijn overgrootouders waaruit mijn lieve oma ten Brink voortkwam. Ik noemde haar "kleine Mimi".
Uit de hier genoemde vier mensen met het huwelijk van Jan ten Brink en Dirkje Hermina Alberdina (Mien) Fonteijne kwam mijn moeder Petronella ten Brink voort.
En dan mijn vader: mijn overgrootouders van Elven heb ik nog gekend, overgrootvader Hendrik van Elven zelfs totdat ik een jaar of 25 was. Uit hen kwam mijn grootvader Evert van Elven voort; naar hem werd ik later vernoemd. De overgrootouders uit Oostzaan, Jan Onrust en Jansje Swart staan plechtig op een foto hier op de tafel; mijn lieve oma Sientje Onrust was het resultaat. Ik verbeeld mij dat er nog steeds trekken van haar zichtbaar zijn in de gezichten van enkele van mijn dochters. Kijk maar eens goed dames!
Uit Sientje Onrust en Evert van Elven werd mijn vader Hendrik van Elven geboren, vernoemd naar zijn grootvader zoals toen gebruikelijk was.
En dit zijn nog maar enkele generaties. Van mijn aangetrouwde neef Karel de Vos kreeg ik een genealogisch overzicht met alle voorouders tot ergens in de 18e eeuw, waaronder een Hendrik van Elven, bijgenaamd Hendrik de Kozak die in Rusland met Napoleon mee moest vechten tegen de Russen; een naam die altijd bleef vibreren in de familie.
Op de tafel liggen ook foto's van de kinderen van Elven en zelfs eentje van kleinzoon Gijs; het netwerk zet zich voort en voort; fascinerende gedachte.