Wandelen door de duinen met Margreet

 

Thalassa, zoals "wij Latinisten" zeggen, har har

Vorige week kreeg ik een berichtje van nicht Margreeth of ik deze week gelegenheid had om bij haar langs te komen in Egmond aan zee voor een wandeling door de duinen en of ik dan, als eerder afgesproken ook de oude fotoboeken van onze opa en oma mee zou willen nemen alsmede het genealogisch overzicht van onze familie. En zo stond ik om 10.40 uur op station Heiloo waar ze mij op kwam halen met de van haar vader geërfde bolide - veel te groot voor zo'n kleine dame har har - en reden we naar haar onderkomen in Egmond aan zee. Ze huurde voor deze week een bakhuisje van een vriendin, een echt tiny house achterin de tuin dat vroeger gebruikt werd in zomertijd als er badgasten waren. Herinner ik me ook nog van uit mijn jeugd van de eerste vakanties in Katwijk, de arme vissersbevolking kon op die manier 's-zomers wat extra's verdienen. Nu had Margreeth daar af en toe een fijne, tijdelijke verblijfplaats in Noord Holland, aan zee, de plek waar onze familie zich vanouds thuis voelt.
We zaten al snel aan de koffie en ik haalde de meegesleepte boeken tevoorschijn. Het oeroude eerste fotoboek van onze opa en oma waarin we samen bladerden en personen herkenden. Ik heb de twee fotoboeken aan haar overgedragen, heb die inmiddels wel lang genoeg onder mijn beheer gehad. Ook de stamboom, ooit samengesteld door mijn aangetrouwde achterneef Karel de V. hebben we samen bekeken, met daarin onze betovergrootvader als oudste loot aan die grote boom. Leuk hoor, maar wat doe je er mee?
Vervolgens gingen we aan de wandel. Eerst een lang stuk langs het strand, lang niet gedaan en het was bijzonder rustig. Slechts een enkele vogelaar kruiste onze weg en kennelijk is nicht Margreeth even communicatief als ik - familie aanleg? - en hadden we een gesprek en keken we mee door de verrekijker van deze allervriendelijkste meneer. Hij had een stel zwarte sterns ontdekt op een zandplaat even verderop. Mooi om te zien.

Een "onsie" die we ook naar broer/neef Henk
stuurden

Na een kilometertje of zeven namen we een met opmerkelijk rul zand bedekte duinovergang om in het duingebied te komen; dat was klimmen en puffen. Ik was direct onder de indruk van de schoonheid van dit duinlandschap, mooier dan ik ken van het brede duingebied bij Schoorl en zelfs bij Wassenaar; had meer weg van de waterleidingduinen bij Zandvoort maar dan zonder al die kanaaltjes. En het gebied had zelfs een uitbundig zingende verrassing in petto. We waren nog geen kilometer gevorderd of ik hoorde de aarzelende aanzet van een nachtegaal, das hat mir sehr gefreuet! "Een nachtegaal", riep ik enthousiast, hetgeen Margreeth direct relativeerde met de opmerking dat ze die deze week al veel had gehoord alleen niet zeker wist of het een nachtegaal was. En inderdaad, in het alom aanwezige struweel zongen de nachtegalen, zij het aarzelend hun rollend lied. Daar moet ik de komende week zeker weer van gaan genieten, wat een plek.
We spraken ook over muziek en zo kwam de Chaconne van Bach ter sprake. Staat gewoon op You Tube in vele uitvoeringen waaronder van Joshua Bell, Hilary Hahn en de vermaarde Yehudi Menuhin.
Uiteindelijk liepen we in totaal 15 kilometer zonder dat het, mij in ieder geval had uitgevloerd. Het was inmiddels 18.00 uur en ik gaf aan dat ik met de bus naar Alkmaar zou gaan en daar om 18.30 kon inchecken. Het was een heel fijne dag geweest. We spraken af dat we dat een volgende keer in Maarn gaan doen waar Margreeth een aantal wandelingen heeft, waarschijnlijk de zelfde die ik vorig jaar heb gewandeld en inderdaad zeer de moeite waard zijn. We namen hartelijk afscheid met een: "tot de volgende keer!"
De terugreis was minder fortuinlijk dan de heenreis, de Intercity van 18.44 werd aangekondigd: "rijdt niet!" en mijn uiteindelijk aansluitende trein naar Bilthoven was kennelijk vervallen, want die reed ook niet. Dus gerieflijk met de bus naar huis, hoefde ik niet te fietsen, maar het was wel al 20.45 geworden. Ik was best moe en lag er dan ook op tijd in en heb geslapen zoals dat na een heerlijke wandeldag past. Goed idee geweest Margreeth!.