Kent u dat ook lezer? een hoofdpijn die zich plotseling aandient maar wel bijzonder intens is en niet direct wil verdwijnen? Dat had ik gisteravond na het eten en voordat we vertrokken. Ik ging even een kwartiertje op bed liggen en voelde het toen snel verdwijnen.
Kent u ook dat mythische verhaal van de "geboorte" van Athene uit het hoofd van haar vader Zeus. Hij had bij die gelegenheid wel zo'n verschrikkelijke hoofdpijn dat hij Hephaistos, zijn zoon en de smid onder de Olympische goden verzocht om zijn hoofd met een bijl te splijten. En toen kwam, tot ieders verbazing daar een volledig geklede en van wapenrusting voorziene godheid, Athene uit zijn hoofd.
Nou wil ik mij absoluut niet vergelijken met de Olympische oppergod Zeus en mezelf zeker niet blootstellen aan een bijl om me van de hoofdpijn af te helpen - was ook niet nodig want deze was na twintig minuten zo goed als verdwenen - maar ik heb er wel een zoon bij gekregen vandaag, een donorzoon, Simon genaamd. De associatie met de hoofdpijn van gisteren kwam direct bij me op.
Terwijl ik op weg was naar Wijhe belde eerst Joke mij terwijl ik in het boemeltje van Ruurlo naar Zutphen zat; een heel gesprek met de kleine Bram over de bewerking van een knolraap tot lampion voor de St Maarten viering. Ik moest "ophangen" vanwege de overstap in Zutphen naar de Intercity naar Zwolle. Daar ging mijn telefoon opnieuw; Nathalie nog wel, appt weinig, laat staan telefoon; maar ik had het kunnen vermoeden, want zij meldde mij opnieuw de komst van een nieuw donorkind net als toen Martijn opdoemde uit het niets: "je hebt er een zoon bij!", sprak ze opgewonden. Tja, ik kan het zo langzamerhand wel hebben, maar het is nogal wat hoor lezer; een kind erbij, althans zo voelt het echt bij mij en dat is niet niks!
Nathalie was het eerst op de hoogte vanwege hun beider melding bij MyHeritage; daarom had ik nog niets ontvangen. Intussen was ook Mariska op de hoogte en Martijn. Jessy zal ik zelf appen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten