De klassiek Chinese dokter

 Misschien een apocrief verhaal, maar daarom niet minder om over na te denken. Ooit kwam dit verhaal mij ter ore en het schetst een heel andere benadering van gezondheidszorg dan die wij kennen. In het oude China had je ook artsen net als in westerse omgevingen. Alleen was de financiering anders geregeld. Je betaalde de arts wanneer je niet ziek was; werd je ziek, dan stopte de betaling aan deze professional. Deze had er dus alle belang bij om je gezond te houden.
Ik heb er al wandelend over nagedacht hoe hij dat gedaan zou kunnen hebben. In ieder geval door voorlichting te geven hoe je verstandig met lijf en leden om moet gaan om gezond te blijven; je rust nemen, gezond eten, niet roken en geen alcohol of andere genotsmiddelen. Hij zal ongetwijfeld zijn betalende patiënten bezocht hebben om te zien hoe het met hen gaat en hen daarbij ook advies hebben gegeven; een intense voorlichtingscampagne. Desondanks zal een infectie of een botbreuk de arts als heelmeester aan het werk hebben gemoeten en kon hij geen honorering tegemoet zien. Maar basis is toch wel dat de arts aangaf hoe een gezonde leefstijl vorm kon worden gegeven.
Overigens herken ik dat laatste ook in onze maatschappij; een niet aflatende stroom van aanbevelingen tot een gezonde levensstijl wordt over ons uitgestrooid. Desondanks is roken niet uitgebannen, is lichaamsbeweging door te fietsen of te lopen een "beetje raar" aan het worden en gezond eten "kost te veel tijd". Vetzucht schijnt aldus het CBS bij 51% van de 20 plussers het geval te zijn. Inderdaad word ik in het OV toch wel erg vaak geconfronteerd met bijzonder dikke mensen van alle leeftijden. Maar ja, in ons systeem ga je met wat voor klachten dan ook, ook al heb je het met je onverstandige levensstijl zelf veroorzaakt, naar de dokter, naar de specialist, MRI, fysiotherapie enzovoorts. En wie betaalt? dat doen we via de collectieve voorzieningen; en wie verdient er het meest aan? vult u dat zelf maar in.