Koffie drinken bij Dick

 

Dick had koffie meegenomen

Toch wel handig om even op 9292.nl uit te zoeken wat de beste manier is om in Vaals te komen; hadden we niet op tijd gedaan en dus waren we lang onderweg om bij vriend Dick te komen. Hij zwaaide al vanuit zijn flat toen we vanaf de bushalte naar hem toe liepen. Koffie met banketletter had hij voor ons: "van de Lidl", verzekerde hij ons; smaakte alsof hij van de banketbakker afkomstig was; "ga ik ook kopen als mijn gewicht dat toelaat", bedacht ik mij. We hadden elkaar alweer een tijd niet gezien dus babbelden we wat, dronken nog een kop koffie, deden een plas en gingen op weg. Over het bekende bruggetje langs het politiebureau en langs de vlot stromende beek op naar Epen. Dick en Roos hanteerden om de beurt Komoot; ik hield mij stil; vind het altijd wel makkelijk als iemand anders de route bepaalt; tegenwoordig moet ik bij wandelingen met Ab steeds bedenken waar we gaan wandelen daar waar hij vroeger altijd vol ideeën zat; een heel gedoe har har. Maar nu had ik het makkelijk; het maakt me ook weinig uit waar ik wandel, zeker in Zuid Limburg waar vanwege het heuvellandschap eigenlijk alles wel wandelzaam is. Ik kom er dan ook heel graag. Ook mijn grootouders en ouders kwamen "vroegig" graag in Limburg. Mijn eerste kennismaking met dit landschap was eind jaren vijftig toen ik met mijn grootouders hier was; toevallig ook in Epen.

Hier was ik met mijn grootouders in 1958

Via Holset liepen we door het Vijlenerbos richting de Geul. Aldaar schampten we het levensgevaarlijk Covid gebied van België, dat we dan ook zorgvuldig vermeden. We liepen vervolgens door het wonderschone gebied langs de Geul met de Hijmansgroeve en al die zijstroompjes uit bronnetjes langs het Geuldal; altijd zomp hier. Dit is toch wel een heel mooi stukje Nederland hoor; we blijven hier regelmatig komen wandelen! Uiteindelijk kwamen we bij Epen en zagen de watermolen liggen; de wandeling zater zo'n beetje op. Dick gaf aan dat hij hier via een andere route terug zou gaan naar Vaals en wij gingen naar de bus in Epen. Ik hoopte nog even tevergeefs dat we de bus naar Gulpen zouden halen zodat ik een friet bij An en Piet kon scoren; nee hoor, het werd de bus naar Maastricht die keurig aansloot op de trein naar Valkenburg. Eten en bridge als gewoonlijk weer lekker en zelfs genoeglijk!