08 november 2020

Venwoude en Vijverhof

Vijver bij Venwoude

 Hoe lang woon ik al niet in dit gebied? Al veertig jaar minstens en ik heb hier al wat afgewandeld. En toch kwam ik door toedoen van mijn avontuurlijk Roosje vandaag op een landgoed dat ik helemaal niet kende; nooit van gehoord had zelfs: Venwoude. Maar ook door mij onbekende schoonheid op het landgoed "de Vijverhof", waar ik al meermalen ben geweest.
Het was vandaag weer een prachtige dag; alle aanleiding om niet overdag te gaan reizen maar te gaan wandelen. Er was weinig voor nodig om Roos daarvan te overtuigen en dus namen we de bus naar het station en gingen met de trein naar Baarn; altijd een leuk punt om te beginnen. Bij het uitstappen spraken we nog met de conductrice van de trein. Zij had er niet zo'n moeite mee om op deze dag te moeten werken: "ik werk liever met mooi weer, dan met slecht weer", zei ze, en inderdaad, met mooi weer is alles prettiger; ik heb op een mooie dag na een periode van somber weer altijd moeite met te kiezen wat ik zal gaan doen; binnen aan de gang gaan is ook fijner met mooi weer.
Maar vandaag werd het een fraaie wandeling; eerst vanuit station Baarn richting paleis Soestdijk en verder langs het hek van dat oude paleis van Benno en Juul richting de Stulp. Wat een verschil met de beveiliging van toen en tegenwoordig; waar "vroegig" een paar prikkeldraadjes boven elkaar volstonden is het paleis van prinses Beatrix omringd door een hoog, ondoordringbaar hek met beveiligingslampen; tja, de nieuwe tijd, net wat u zegt.
De Stulp was druk met wandelaars. Bij de weg naar Pijnenburg aangekomen nam Roos het initiatief en gingen we door mij onbekende paden; prachtig en verrassend en verder niemand anders dan wij tweeën liepen daar te wandelen; leek wel verboden privé terrein. Uiteindelijk kwamen we bij het ons onbekende landgoed Venwoude; open gesteld privé gebied. Prachtig om te wandelen; een landhuis van grote klasse en onbeschadigd loofbos. Roos koerste ons richting ingang van het mij bekende landgoed Vijverhof, eveneens een opengesteld privé terrein. Daar koerste ze op geleide van Komoot door kleine paadjes en langs de vijver met de twee eilandjes; leek wel of hier nooit iemand kwam. Niet te geloven zo mooi. Vervolgens via de Ridderoordsche bossen naar station Den Dolder en met trein en bus weer naar de flat in de Bilt. Heerlijke wandeldag. 
Na het eten pakten we onze rugzakken en gingen naar Wijhe. In deze korte dagen moet je van het licht gebruik maken en 's-avonds reizen is ons nieuwe motto.

Geen opmerkingen: