Roos uitzwaaien

 Rugzak op en een plastic zak met boodschappen die Roos had gedaan, zo gingen we op weg naar het station. Door het bos met z'n herfst tinten, droog met een zonnetje, prima wandelweer. Roos ging weer terug naar Wijhe en ik wilde aan de wandel; ik had gedacht om de tocht af te laten hangen van welke stoptrein het eerste zou komen; de trein naar Amersfoort die Roos moest hebben of de trein naar Soest. Aangekomen bij het station stond de trein naar Soest klaar om te vertrekken. Snel ingecheckt en onhandige overdracht van de zak met boodschappen waarvan dan ook een handvat brak en de boodschappen over de grond rolden. Een wat ongezellig afscheid maar wel geheel Corona proof; bepaald geen uitzwaaien, maar uitgezwaaid worden. Naar ik begreep vormen Roos en ik geen Corona-proof stel omdat we op verschillende plekken ons domicilie hebben en dus moeten we ons misschien ook wel beperken tot een elleboogje om elkaar te begroeten; effe wennen har har.
Soest Zuid is een prettig begin voor een wandeling. Ik liep aan de rustige kant langs het spoor op geleide van Komoot over zandpaden en stak bij de tweede spoorwegovergang weer naar de andere kant en liep door het bos over zandpaden over het Trekvogelpad; zeer bekend terrein dat mij uiteindelijk naar station Den Dolder bracht. Daar kun je vier keer per uur naar Bilthoven; was dan ook niet erg dat de trein voor m'n neus vertrok. Vanuit Bilthoven station liep ik de zelfde route die ik met Roos had afgelegd weer naar huis. Bij elkaar toch weer een 14 kilometer; "goed bezig", dacht ik bij mezelf.