Hond met achterlicht

 Vrijdag is zo langzamerhand een wat dwangmatige marktdag voor mij geworden; niet echt nodig vind ik zo langzamerhand. Ik ha vandaag feitelijk niets anders nodig dan een stuk geitenkaas van Barto; inderdaad heel bijzonder van smaak en ik gun hem de klandizie. Maar ja, hij komt pas om 12 uur opdagen en dan is de halve dag al om nietwaar?! Uiteindelijk heb ik toch maar geitenkaas gehaald bij zijn collega, de allervriendelijkste kaasboer waar ik tegenwoordig ook mijn geraspte kaas voor de quiche Lorraine koop. En ja, natuurlijk had hij ook geitenkaas; de oudste daarvan vond ik niet lekker, maar de daarop volgende was uitstekend van smaak en ik kocht dan ook twee stukken, waarvan eentje om mee te nemen naar Roos.
Verder had ik niets nodig dus snel naar huis en de tas ingepakt. Dat was deze keer grappig genoeg vooral voedsel wat ik meenam: de kaas als genoemd, maar ook groenlof uit de tuin van Theo, een volkoren brood omdat ik een goede kneedmachine heb waardoor het brood toch altijd ff lekkerder wordt, walnoten van de Koopman, de voorkeur van Roos. Daarmee zat de tas behoorlijk vol. Het wordt al vroeg donker en dus moest ik met de fiets door het donker rijden terwijl het achterlicht het niet (goed) deed. Met m'n slechte oogies zag ik - dacht ik - een stel fietsen met een hond die ook een lichtje had. Even verderop haalde ik hen in en inderdaad was het een hond met achterlicht. Ik riep nog: "hij heeft een beter achterlicht dan ik!", waarop de jonge mensen tot mijn geruststelling zeiden dat ik met mijn gele jack heel goed zichtbaar was.