Wandelaarsbrug over een zijdal |
Vanmorgen vroeg, 5.45 uur om precies te zijn heb ik mijn broer Jan met zijn 69e verjaardag gefeliciteerd, een gedenkwaardige leeftijd nietwaar? "Waarom zo vroeg?", zult u trouwe lezer van dit blog denken. Welnu, het kan niet gekker maar ik ging vandaag opnieuw naar het Savelsbos in Limburg; het is daar zo mooi met al die voorjaarsbloesem. Toen ik de deur uit ging werd mijn oog getroffen door een prachtig bloemstuk op de overloop van de flat; mijn buurvrouw is zeer kundig in het opmaken van bloemstukken en het is duidelijk haar grote hobby. Dus mijn grote reis van vandaag begon al heel bloemig.
De reis verliep dit keer zonder spanning van vertraging. Deze keer liep ik vrij nauwkeurig de track die ik van de week had geproduceerd op Komoot en uiteindelijk kwam ik via een weg in aanbouw met allemaal wegwerkers, asfalt machines en ander geweld aan bij het bankje voor de enorme trap omhoog. Er zat al iemand; ik vroeg of hij het erg vond als ik aan zou sluiten op het andere hoekje omdat ik mij zo had verheugd om op het bankje de prachtige wandeling te beginnen. Nou dat was geen enkel probleem: "ik heb lang genoeg uitgerust", sprak de vriendelijke heer en hij liep verder met zijn hond. Ik haalde de Swarovski tevoorschijn en hoopte wat vogels te kunnen zien. Een paar dagen geleden waren deze volop aanwezig hier. Nu zag ik er slechts eentje van dichtbij; de veertjes opgebold vanwege de koude lucht, maar lekker bezig zich te poetsen, met die dunne pootjes aan een tak geklemd; leuk gezicht. Ook zag ik een klein vogeltje tussen de brandnetels verdwijnen met een pluisje in de snavel; had duidelijk een nestje in aanbouw. Het is bijna mei; dan leggen alle vogels ....
Ik klom de hoge trap op en was weer onder de indruk van de bloemenpracht; daar was ik voor gekomen en voor de stilte. Nauwelijks geluiden van verkeer of landbouw en ook geen medewandelaars. Ik vind dit een plek bij uitstek en zal ondanks de lange rit met de trein regelmatig dit traject gaan lopen. In het Savelsbos zelf week ik regelmatig van de track af om de wandelafstand wat te vergroten. Bij vertrek uit Eijsden ben ik wel geneigd om bij de hoge trap te beginnen en boven aangekomen direct richting Cadier te lopen, maar er zijn van begin af aan duidelijk mogelijkheden om de wandeling te verlengen. Nu bedraagt de track slecht een kleine 10 km. Vandaag heb ik meermalen afgeweken en dan herstelt de programmatuur van Komoot vanzelf de mogelijkheid om de track verderop te vervolgen; dat is verdraaid handig! En zo vond ik vandaag al improviserend de Henkesput, een diepe kuil in de grond waarover de deskundigen oordelen dat hij oorspronkelijk uit de Romeinse tijd dateert; had ik al eens eerder gezien, maar was toch weer een verrassing. En hoewel ik een kortere aanloop naar Cadier nam aan het eind van de wandeling om grotere kans te hebben om de bus te halen was de wandeling van vandaag bijna 12 km. De volgende keer nog iets verder uitbreiden want ik was nog lang niet moe en je haalt altijd nog de trein van voor 16.00 uur; ik was nu zelfs voor sluitingstijd nog terug in Bilthoven. Overigens viel ik in de trein terug bijna in slaap boven m'n e-reader met daarop een uiterst interessant boek van Barack Obama over zijn aanloop en verloop van zijn presidentschap. Ook een toestand hoor die non-constructieve tweespalt tussen de democraten en de republikeinen; zo kun je een land toch op de lange termijn niet besturen. Zo hadden "the founding fathers" de grondwet niet bedoeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten