 |
| Sam alweer 1 jaar |
Nee, lezer, het is geen verschrijving die titel van deze blog; met opzet gebruik ik deze. Gisteravond heb ik het boek "Schorshuiden" weer ter hand genomen en tot 00.30 liggen lezen; toen gingen de luikjes langzaam dicht. Maar vanmorgen, iets over 6.30 ging ik verder totdat ik het echt welletjes vond; de laatste 100 pagina's moeten maar even wachten. En dan zit ik nu in "de Trouw" over ontwikkelingen in de off shore industrie te lezen; het gaat goed met de "groene stroom"; op zee en op land wordt in toenemende mate via windkracht en zonlicht elektriciteit opgewekt. Het is nog lang niet de volle 100% en een belangrijk probleem is natuurlijk de voorziening van elektriciteit in windloze en zonloze periodes, maar ook daar wordt aan gewerkt, zij het niet door Tennet, het bedrijf dat voor installaties zorg draagt.
Lezen is voor mij een voorziening in continue behoefte aan informatie; die verwerk ik in mijn gedachten. Het verwondert mij steeds dat het lijkt alsof al die verworven informatie samenhangt. Zelfs zo'n boek als "Zen en de kunst van het motoronderhoud", dat ik naast "Schorshuiden" lees, lijkt in die samenhang te passen en zo vergaat het mij voortdurend. En tijdens het wandelen zorgt die melée van informatie een continue bron van vreugde.
Vandaag is kleinzoon Sam 1 jaar geworden; mijn elektronische agenda maakte me daar al keurig op tijd attent op. Op moderne wijze, per WhatsApp feliciteerde ik de ouders met dit heuglijke feit. En dan sta je even stil bij dat ongelooflijke ontwikkelingsproces van zo'n onbeholpen pasgeborene, van een tabula rasa tot een eenjarige die al heel bewust dingen doet en kan staan. Ik kreeg van dochter Arja een ontzettend leuke foto die ik deze blog laat sieren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten