De paashaas

Ab als paashaas met een zak eitjes

 Het belletje dat de thee was getrokken ging: "dan komt Ab eraan!", associeerde ik. Strijk en zet, wanneer Ab aanbelt, dan gaat het belletje van de thee, maar nu was ik hem iets voor. Via het balkon zag ik hem aankomen met een enorme zak ganzeneieren voor mij. Echt iets dat bij de Pasen hoort; de aankondiging van het voorjaar, gevierd met eieren en paasvuren en inmiddels getransformeerd tot een christelijke feestdag. Het zal een hele klus worden om al die eieren te verwerken. Ab vertelde mij dat het vrijwel zeker allemaal onbebroede eieren zijn; des te beter. Goed voor vla, spektaart en pannenkoeken. Het eerste eitje eet ik rauw geklutst met een beetje suiker; die landelijke smaak van een ganzenei bevalt me ieder jaar goed.
Bij een kop thee bespraken we de afgelopen weken; wat een gedoe in de politiek en wat een gedoe met Corona. Maar al snel gingen we op weg naar de Veluwe, naar Gortel, een plek waar Ab in zijn jeugdjaren vaak geweest is; de Veluwe kent hij als zijn broekzak. 
De auto op een parkeerplek, Komoot gestart en daar gingen we op weg. Op een ANWB paddenstoel zag ik dat we in de buurt van Vierhouten aan de wandel waren; dat is per OV goed bereikbaar!

Prachtig vennetje

Ik was onder de indruk van de omgeving hier; fraaie bossen, heide en vooral een prachtig vennetje dat Ab herkende van vroeger. Terwijl we daar zaten kreeg ik WhatsApp berichtjes van Asbjörn: "daar gaat je vibrator weer!", plaagde Ab grijnzend. 
Na een 15 km waren we weer terug bij de auto en gingen we via Gortel terug naar de Bilt; Ab toonde me een paar plekken, o.a. de plek waar zijn vader had gewerkt; daardoor is de familie destijds van Vlaardingen naar Apeldoorn verhuisd.
Ook deze keer bleef Ab niet eten en reed direct terug naar Edam. Was weer een gezellig wandeldaggie geweest.