Bargerveen en Amsterdamse veld

 

Eén van de vele wonderschone plekjes

Vanuit Wijhe, via Zwolle kun je de noordelijke provincies prachtig per trein bereiken. Met de beperkingen van ons dalvrij abonnement leent de zaterdag het best voor een verre bestemming. En zo hadden wij voor vandaag een wandeling gepland in een uithoek van Drenthe, achter Emmen, het veengebied van het Bargerveen en het Amsterdamse veld.
Zeker dertig jaar geleden kwam ik voor het eerst op het Amsterdamse veld. Op de topografische kaarten had ik gezien dat hier een uitgestrekt natuurterrein was met veel plassen erin. Dat leek me heel interessant en fraai en dat was ook zo. Ik vertelde dat zo aan mijn vader en die vroeg mij of we daar niet eens samen naar toe konden gaan. Nou, dat deed ik graag; ik vond het heerlijk om met mijn vader aan de wandel te gaan. We deden dat best regelmatig, meestal in Limburg; zijn favoriete plekje was Schin op Geul en het Gerendal; daar zijn we vaak samen geweest en met de (klein)kinderen. Maar destijds dus ook die enorme rit naar het Amsterdamse veld. Vandaag namen Roos en ik, net als destijds vader en ik de bus naar Weiteveen. Roos had een track gemaakt en op nog geen 200 meter vanaf de bushalte liep een pad rechtstreeks het Bargerveen op; hulde voor de planning Roos! Het is ongelooflijk hoe goed zij vanaf de kaarten kan inschatten of een gebied interessant is om te lopen en onnavolgbaar hoe knap zij de tracks uitzoekt en vorm geeft. En dat Komoot oriëntatie programma is zo'n handige tool; als paden verboden toegang kennen dan weet Komoot dat en weigert om je een dergelijk pad op te laten nemen in je track en dat is verdraaid handig wanneer je in besloten natuurgebieden wilt gaan wandelen. Kortom, het werd een schitterende wandeling door deze twee aan elkaar grenzende natuurgebieden. We wisten niet wat we zagen; verstilde waterpartijen en voetpaden over veen en over nauwelijks betreden graspaden en dat in een alles bedekkende stilte. We hebben ongehoord genoten.
En op de terugweg - ik had het wel gehad na 16 km - liet ook mijn OV engel me niet in de steek. Daar waar Roos had "onthouden" dat de bus om .55 op de halte zou zijn daar verscheen zij, zij het uit de verkeerde richting al om .30. Maar aangezien zij even verderop waarschijnlijk zou keren hield ik de bus aan en vroeg of we alvast mochten gaan zitten. Dat mocht van de allervriendelijkste chauffeuse. En zo hoefden we niet op de halte te gaan staan kleumen. 
Het was een hele onderneming om vanmorgen al om half negen te vertrekken van station Wijhe en pas om 17.00 uur terug te zijn maar het was veel meer dan de moeite waard. Een prachtige wandeldag was ons deel en we zullen dit zeker herhalen!