Makassarolie

De antimakassar die moeder haakte

 Roos heeft de gewoonte om met haar handen over stoelleuningen te wrijven. Nu heb ik van mijn oude moeder vernomen dat daardoor die leuningen vet kunnen worden omdat je handen nooit echt schoon zijn. Nu zal het de lezer die mij goed kent enigszins verbazen dat die gewoonte mij stoort omdat ik die armleuningen graag vetvrij wil houden. Over dat vetvrij houden gaat de blog van vandaag.
Opnieuw mijn oude moeder, maar nu in de rol van degene die zo graag haakte; urenlang en avonden lang zat zij te haken aan allerlei werken en niet alleen pannenlappen, maar ook fraaie zaken als de antimakassar die ik graag op mijn bank drapeer. Eerlijk gezegd dat ik tot hedenmorgen dat zo'n fraai gehaakte lap makassar heette en zocht ik uitgebreid op internet. Uiteindelijk kwam ik op een leuke tekst over de antimakassar, want zo heet dit stuk gehaakt textiel. Makassar is een plant uit Indonesië waaruit een olie geperst kan worden die vroeger met name door de inheemse mannen in het haar werden gewreven. En om te voorkomen dat de stoelen daardoor vet werden werd er een antimakassar op de leuning geplaatst.
En laat ik nu vanmorgen toevallig bij herlezing van het fantastische boek "Revolusi" ook uit de mond van een door Reybrouck geïnterviewde lezen dat de makassarolie in het pikzwarte haar van de inheemsen werd gewreven. Maar het woord antimakassar kwam ik bij Reybrouck toch niet tegen.