 |
| Het eindpunt, stationnetje van Schin op Geul |
De boeren hadden gedreigd om "het hele land plat te leggen", daarom was Roos gisteravond reeds naar de Bilt vertrokken; na veel overleg en twijfel had Roos mij ervan overtuigd om nog een naggie in "het Schaep" te blijven en lekker te gaan wandelen. Eigenlijk had ik wel naar de zinkviooltjes willen gaan; van een wandeling van Dick had ik al een "track" gemaakt; 16 kilometer totaal; dat zou toch moeten kunnen. Maar gezien het dreigement van de boeren had ik er van afgezien; daartoe had ik de hele rit met de bus moeten maken en die zouden bij de wegversperringen natuurlijk vast komen te zitten. Toen heb ik besloten om de wandeling die ik gisteren met Roos had gemaakt opnieuw te doen maar dan in omgekeerde richting.
Lekker vroeg opgestaan en uitgebreid ontbeten; er was niemand in de eetzaal maar alles stond al keurig klaar om 7.30 uur. Croissantje, boterham met ontbijtkoek, vruchten met yoghurt en muesli, twee broodjes belegd om mee te nemen voor de lunch en daar ging ik weer. Nog even de tas inpakken en de kamer controleren en daar ging ik eropuit.
Dus nu vertrokken vanuit Valkenburg en via de Zuid route naar Schin op Geul. Het was opnieuw lastig om dat rare pretpark makkelijk te omzeilen, maar via een forse afwijking waarbij ik opnieuw een stuk onbekend, ruig bos ontdekte slaagde ik erin om de track weer onder de zolen te krijgen. Het was heerlijk om zo vroeg door die fijne Limburgse dreven te wandelen; het blijft toch wel mijn favoriete wandelomgeving dat Zuidelijkste puntje van ons land. Op het bankje waar we gisteren zo uitgebreid hebben gesproken met de zoon van die Poolse soldaat die geholpen heeft om Zeeuws Vlaanderen destijds te bevrijden zat nu een jonge vrouw die juist op het punt stond om verder te wandelen; we spraken nog even over de uitstekende wandelomstandigheden van deze dag. Ik stuurde Roos een selfie vanaf het bankje. Zij vertelde me dat haar afspraak van dinsdag, waarvoor ze juist eerder was vertrokken door omstandigheden niet doorging; wat een pech.
Ik genoot en kwam lekker op tijd weer in Schin waar ik een stel ontmoette dat een weekendje naar Maastricht ging. Ik at mijn bammetje op het bankje en ging verder met de trein naar huis. De terugtocht verliep wonderlijk snel omdat ik telkens even in slaap viel. Thuis gekomen ging ik nog even naar AH en de groenteman voor boodschappen. Ik bakte nog een spektaart voor jarige buurvrouw zoals ik had beloofd en een krentenbrood omdat ik efficiënt wilde bakken; voor 1 brood of 1 taart de oven stoken vind ik energie technisch niet wenselijk. Om 22 uur schoof ik tussen de lakens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten