Lekker doortochten

 Heel verstandig waren we gisteravond op tijd naar bed gegaan; de wekker stond op 5.45 uur, het ontbijt zou om 6 uur klaar staan en de bus om 7 uur vertrekken. Keurig tien minuten voor tijd werd ik uitgerust wakker en deed alvast de gordijnen open; Roos heeft altijd wat moeite om de wereld waar te nemen als ze geforceerd wordt wakker gemaakt dus maakte ik een voorzichtige entree voor haar mogelijk. Beetje porren en fluisteren en daar was ze dan. Hup douchen en aankleden en naar beneden voor ons laatste overheerlijk ontbijt. "Nou dat was het dan weer", bedacht ik mij toen ik bij het weggaan nog een lekker chocolade broodje meenam voor onderweg. Boven de rugzak ingepakt, kamer gecontroleerd en daar gingen we weer voor de terugreis. Lijkt zo'n week in het begin eindeloos, daar is zij toch relatief snel weer afgelopen. Onderweg herkende ik punten die we op de heenweg hadden gepasseerd en dan realiseer je je toch wel dat het nog maar kort geleden was; wat is tijd toch een relatief begrip. Toen ik aan tafel sprak met iemand over processen van miljarden jaren zag ik haar al zo onbegrijpend staren, maar dat hangt kennelijk ook samen met ons wat gering inlevingsvermogen waar het tijd betreft. Ik sta daar zo vaak bij stil; ook waar we over geologische processen spreken; het gaat over miljoenen jaren; als soort bestaan wij pas enkele honderdduizenden jaren en de moderne, technologische mens pas enkele honderden jaren. Maar onze impact op onze leefomgeving begint ons de laatste 2 decennia parten te spelen; een flits geologisch gezien.
Maar goed, wij waren onderweg naar huis maar moesten noodgedwongen nog een extra stop maken voor Eindhoven. Dat werd bij een parkeerplaats in NL waar een KFC annex La Place restaurant waren. Stom genoeg had ik La Place niet gezien en togen wij direct naar KFC alwaar we iets zouden nuttigen; moderne techniek alom. Roos probeerde via een touchscreen iets te bestellen; bij het zien van deze mij volkomen vreemde manier van handelen kreeg ik direct vluchtgedrag en zou daar zeker aan hebben toegegeven als ik niet zo nodig had moeten pissen. Nu kreeg ik bij terugkomst een dienblaadje met daarop iets eetbaars dat ik met grote tegenzin naar binnen heb gewerkt. Overigens smaakte het dankzij de fantastische trucs van de voedingsindustrie uitstekend, maar dit zal ik nooit meer meemaken.
We gingen na de verplichte rusttijd van onze chauffeur verder en namen afscheid bij station Eindhoven. De meesten van het gezelschap gingen hier verder al dan niet met de trein, auto of zelfs lopend. Wij gingen samen tot den Bosch; Roos ging verder naar Wijhe en ik met de trein naar station Bilthoven. Ik liep via het bos terug naar huis; fijn om weer in de flat te zijn; het was behoorlijk warm, maar buiten koelde het snel af. Ik liet de hele nacht alles lekker doortochten zodat de flat lekker afkoelde. De komende dagen schijnt het erg warm te gaan worden.