 |
| Spits van het oude klooster |
Vandaag was er sowieso geen excursie mogelijk; chauffeur Will moet deze dag een rustdag nemen en terecht. Morgen is de terugtocht gepland en dat is een reuze inspanning mijns inziens, althans voor de chauffeur. En dus is er nu de gelegenheid om eindelijk de plaats Kempten te bezoeken. Hotel Waldorf ligt ver van het centrum, d.w.z. iets van 2 kilometer; voor ons wandelaars dus een peulenschil. En zo vertrokken wij hedenmorgen na weer een voortreffelijk ontbijt, zij het zonder "Rote Krütze" op weg naar Kempten. Het zou de eerste, de oudste stad van Beieren zijn, dus gingen wij toch wel met enige verwachting richting oude stad, Innenstadt aldaar. We konden het niet zo makkelijk vinden en moesten tot twee keer toe vragen waar die Innenstadt dan wel moest zijn. En uiteindelijk vonden we die wel maar we verzuimden om erover naar huis te schrijven. Slechts de fraaie kerk kwam daar misschien voor in aanmerking.
Wel vonden we een aardig hoekje met een klein fonteintje waar we ons boterhammetje naar binnen schoven en ik mijn petje kon bevochtigen. Natuurlijk had Roos weer een mooie wandeling ontworpen die uiteindelijk eindigde in een stuk dat we eerder hadden gelopen en bij de beek die door Kempten loopt. Ook daar kon ik de pet weer bevochtigen; was best nodig want het was warm.
De overige leden van ons gezelschap hadden deze middag gebridged zodat het avondbridge verviel; wij hadden ons daarvoor afgemeld; voor ons is het al met al toch vooral een wandelvakantie met 's-avonds lekker bezig zijn met bridge. Wèl meldden wij ons rond 18 uur in de bridgezaal om gezamenlijk het bridgedeel af te sluiten. Daarna diner en terras als gebruikelijk. Roos pakte alvast de rugzak in; ik doe dat morgenvroeg wel; is zo gepiept.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten