De Westbroekse zodden

 

Mooi plaatje tussen de takken

Aanvankelijk had ik gedacht om weer naar de Veluwe te gaan om een ferme wandeling te maken, maar bij nader inzien bedacht ik mij dat het hier in de naaste omgeving ook zo mooi is: "waarom niet weer eens naar Tienhoven?", bedacht ik mij en keek even op 9292 hoe ik daar kon komen; was nogal simpel met de trein van het hele uur naar Utrecht Overvecht en daar een busje naar Tienhoven; ieder uur door de week. 8.59 kon ik niet meer halen, maar een uur later ging perfect! De rit ernaartoe alleen al was prachtig; een gebied om ook onderweg eens uit te stappen of bij het Bert Bospad te beginnen. Ik stapte uit in Tienhoven bij de kerk en liep langs een helder, ouderwets modelslootje naar het begin van het pad langs het Tienhovens kanaal. Het eerste deel is stiltegebied; het was er inderdaad stil en ik liep dan ook te genieten van het vogelgeluid en het gekabbel van het water in de belendende Loosdrechtse plassen. Met m'n handen achter m'n oren stond ik stil te luisteren en te genieten van de natuurgeluiden. Heel rustig liep ik verder; door een klein venster tussen de boomtakken zag ik een paradijselijk plaatje van zwanen temidden van waterlelies in bloei. Gelukkig had ik vanmorgen voor vertrek m'n Swarovski in de tas gedaan zodat ik van het schoons kon genieten. Het was maar een klein kiertje maar ik genoot van dat uitzicht. Deed me denken aan de Hubble telescoop waarmee men door een piepklein venstertje zonder nabije sterren heel ver terug in het begin van het heelal kon kijken; grappige associatie.
Onderweg plukte ik wat paardenbloem bladeren voor door de salade; bevalt me prima. Ik liep naar station Hollandse Rading;er stond een lindeboom wel zo heerlijk te geuren; onmiddellijk sprong dat prachtige lied van Schubert, "Frühlingsglaube" in mijn hoofd; dat begint met de strofe "Die linden Lüfte sind erwacht", een prachtig lied.