Roos tussen de varens |
Vandaag ontmoetten we elkaar op station Putten voor een wandeling naar Nijkerk. Roos had op Komoot een fraaie track geconstrueerd en die liepen we af. Roos had enige vertraging met de trein; normaliter komen de treinen uit beide richtingen vrijwel tegelijk aan op station Putten; is voor afspraken handig, net als bij station Nunspeet. Lekker op stap; het begon met een doosje verse eieren aan de weg; die zou ik met genoegen de hele wandeling meetorsen. Wat mij vrijwel direct opviel was de onwaarschijnlijk grote bladeren van de paardenbloemen; ik krijg in toenemende mate het gevoel dat dit wordt veroorzaakt door de hoge CO2 concentratie in de lucht. Meestal vormt een relatief tekort aan regenwater de bottleneck voor de uitgroei, maar in deze natte zomer is dat niet het geval en zie ik op vruchtbare grond een soort reuzengroei die met name de paardenbloemen tonen. Maar ook ander struweel groeit je dit jaar letterlijk boven het hoofd.
De wandeling was verrassend afwisselend met kruip door, sluip door stukken over voetbruggetjes en door dichte bossen varens; zou je op het platte land van Gelderland eigenlijk niet zo verwachten. Ergens kwamen we op het terrein van een boerderij, een zorgboerderij zouden wij later zien, waar ook wat producten te koop waren; Roos nam een struik rabarber mee en propte dat in haar rugzak. De boer wees ons waar we weer op de route konden komen; ach, daar waren we met Komoot ook al lang achter, maar de vriendelijkheid was duidelijk; deed me goed.
En uiteindelijk kwamen we in Nijkerk aan; de plaats mijn voorvaderen van vaders kant. Zijn vaders tak kwam helemaal uit deze streek en zijn moeders tak geheel uit Oostzaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten