Rhizobium bacteriën

 

Roos bij de tuinbonenoogst

Gisteravond appte Roos mij rond 19.00 uur hoe laat ik ik verwachtte bij haar te zijn. Ik wist niet meer precies of we nou voor zaterdagavond of voor zondagmorgen hadden afgesproken. Ik haastte mij en kon de trein van 19.30 makkelijk halen en was om 21.00 uur bij Roos. Ze warmde nog een kleine portie fantasie met edelhert voor me op; smaakte me prima: "de rest is voor morgenavond" stelde ik voor. We hadden voor de zondag, vandaag dus een lunch bij "Onland" gepland, het leuke café in Gaanderen waar we vorige week zo lekker chocolademelk met appeltaart hadden zitten smikkelen. Het zou anders lopen. Allereerst duurt het zo lang voordat je van Wijhe in Gaanderen bent dat er van lunchen plus wandelen eigenlijk nauwelijks sprake kan zijn en we besloten om in de tuin te gaan werken. En dat werd ruimen en vooral oogsten. Allereerst hebben we de tot een soort palmen vergroeide boerenkoolstruiken met hun grote pluimen van zaden uit de grond getrokken. Kostte nog best moeite, maar met de schep kreeg ik de grootste wel in beweging. Met de snoeischaar werd de onderkant verwijderd en de zaden werden op een droge plek gelegd voor de vogels.

Zie hier de rhizobium knolletjes

Maar er stonden ook bonen; waren aanvankelijk peultjes, vervolgens vergeten peultjes en tot slot doperwtjes en die ging Roos oogsten. Natuurlijk eerst plukken; was een ferme hoop en ook de struiken uit de grond trekken. "Wat zijn dat voor knolletjes?", vroeg Roos aan mij. En dat waren nou die beroemde Rhizobium bacteriën die in symbiose met vlinderbloemigen hun zo belangrijke werk van de stikstof fixatie uitvoeren. Ze huizen daartoe in de knolletjes die gevormd worden aan de wortels van de planten; die zorgen voor de voeding van de bacteriën die op hun beurt de stikstof verbindingen aanleveren voor de synthese van de eiwitten. Voor het binden van 1 stikstof molecuul tot bruikbaar gebonden stikstof zijn als ik mij goed herinner 17 molevulen ATP nodig, dus een hele investering voor de bonenplant, maar dan krijgt hij ook wat voor terug. En Roos had een ferme oogst doperwtjes uiteindelijk. Ze had ook al een stevige portie tuinbonen geoogst; het is niet te geloven wat een klein stukje tuin aan voedsel kan opleveren!