Tesla moest aan de prik

 Toch wel weer bijzonder zo'n nieuwe schoondochter die op bezoek komt. Terwijl Roos de laatste puntjes op de i zette voor het bezoek ging ik nog even een stuk lopen. Het was mooi droog voorjaarsweer en hoewel de omgeving niet zo gek veel te bieden heeft kunnen de kuitspieren zich hier prima inspannen. Ik had zo gerekend op een anderhalf uur lopen, maar om kwart over twaalf kreeg ik een WhatsApp bericht van Roos met de vraag of ik soms verdwaald was. Ik schrok en dacht natuurlijk dat de kids er al waren, maar dat was niet het geval. Ik was een kwartiertje later weer op honk en ze waren er nog niet. Even later kwam het tweetal aangewandeld; de Tesla moest aan de prik. Ik schaam het haast om te moeten noteren, maar ik was gewoon een beetje teleur gesteld; zo'n Tesla op de oprit geeft toch wel enige status, bloos bloos. 
Het was weer reuze gezellig; Ana gaf ons opnieuw de indruk of we elkaar al jaren kennen; kortom heerlijk relaxed met elkaar zitten koffie drinken en even later aan tafel voor de lunch. Die lieten we ons goed smaken. Net als onze andere Braziliaanse schoondochter Marjorie was Ana gek op kaas; Roos had wel vijf verschillende soorten kaas, waaronder de fameuze Oostenrijkse bergkaas van John, de kaasboer van de Hessenweg. De tafel was goed voorzien; van alles rijkelijk veel. We lieten het ons verdraaid goed smaken en de tijd vloog. En daar gingen ze weer; was heel gezellig geweest.