Een heuse wijngaard in Bemelen |
Gisteren voelde ik al de intense behoefte opkomen om weer naar het Savelsbos te gaan voor een mooie wandeling. Op de zaterdag hoef je geen rekening te houden met de spitstijden en het Dalvrij abonnement; wel zo makkelijk. Roos was gisteren al vertrokken; eerst naar een uitvoering van het Liedfestival in Zeist en daarna naar Wijhe, dus ik had mijn handen vrij. Roos had een nieuwe track uitgezet, Savelsbos B geheten en die zou ik dan vandaag eens mooi kunnen uitproberen; iets van 13 km lang.
De eerste mogelijkheid om op zaterdag in St Geertruid te komen betekent dat ik pas om 7.45 de trein kon nemen. Op de fiets naar het station, volop licht maar nog uitermate stil op straat; ik voelde me zo lekker energiek; zat de frisse voorjaarslucht die gewoon bezwangerd was van vreugde in te ademen met wijd open neusvleugels; heerlijk gewoon. Aangekomen in de fietsenstalling nog even gesproken met een jonge knul die beladen met een grote tas kwam aanlopen: "lekker sporten?" vroeg ik hem: "nee, studeren". En wat ik al verwachtte zat de schone was in de tas en geen sportspullen; hij studeerde technische bedrijfskunde vertelde hij.
In de Intercity zat ik tegenover een vriendelijke leeftijdsgenoot; ik zat te lezen in mijn e-reader totdat deze het zo ter hoogte van Geldermalsen opgaf om duistere redenen. Ik had nog een ander boek voor de zekerheid meegenomen maar dat kon me niet echt boeien. En zo kwam ik in gesprek met de meneer tegenover me. Hij vroeg o fik aan de wandel ging, hetgeen ik uiteraard kon beamen. Hij was nog maar kort gepensioneerd en we wisselden zo uit wat je als actieve oudere allemaal kunt doen in je vrije tijd, waarbij ik enthousiast sprak over het DalVrij abonnement zoals de aandachtige lezer van dit blog zo langzamerhand wel zal weten ha ha.
In Sittard moest hij de trein verlaten, maar inmiddels was er zo ter hoogte van Eindhoven een hele klup wandeldames ingestapt en OH die ik ben kwam ik met hen in gesprek. Zij gingen wandelen van Valkenburg terug naar Sittard, ruim 25 km. Toen ik vertelde dat ik van plan was om 13 km te gaan lopen werd er verbaasd uitgeroepen dat het toch niet de moeite was om daarvoor zo'n eind te reizen. Heprikkelde mij eerlijk gezegd zodanig dat ik inderdaad ter hoogte van Cadier, het eindpunt van de overigens weer schitterende track die Roos had uitgestippeld verder ben gegaan en ter plekke Komoot een nieuwe track heb laten construeren van daaruit naar station Meersen. En dat was ook weer een bijzonder groot genoegen. Totaal werden het er dan wel geen 25 zoals de dames, maar ruim 21. Ik was tevreden en heb mij voorgenomen om te gaan trainen voor de 25.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten