Spare ribs eten

 

Op de schommel

Marjorie en Hugo hadden ons gevraagd om weer eens te komen eten. Ik zou voor spare ribs zorgen en Hugo zou die toebereiden. Helaas had ik de verkeerde gekocht; wat ik niet wist was dat je de spare ribs bij slager van Loo al half klaar, oftewel helemaal gaar en gemarineerd kon kopen zodat je die thuis alleen maaar even in de oven af hoeft te bakken. Nou ja, Hugo kwam het vlees 's-morgens vroeg al bij mij ophalen zodat hij het nog eerst gewoon kon marineren. Hij kwam op rolschaatsen de trap opgestommeld en vanwege de inspanning in z'n blote bovenlijf. "Wat een gespierde torso heeft die sprinkhaan toch voor elkaar getraind", dacht ik nog. Ik vertelde hem dat ik eigenlijk wel eens wat aan mijn armspieren wilde doen; Peter had gezegd dat ik er slecht uitzag en van die dunne armen had en dat vond ik zelf eigenlijk ook wel. Hugo bestelde bij bol.com een set gewichten waarmee ik kon gaan trainen. In de loop van de ochtend vertrok hij met de spare ribs en in de loop van de middag liep ik richting Lunetten. Daar ontmoette ik Roos bij het station en samen liepen we naar het huis van Hugo en Marjorie. Gezellig om daar weer te zijn; was weer een poos geleden. Op verzoek van Marjorie hadden Roos en ik wat muziek meegenomen om op de piano te spelen. Is wat lastig te combineren met ook nog met elkaar communiceren; klinkt hard zo'n piano in een huiskamer. Tot mijn grote genoegen was Hugo ook weer achter het klavier gaan zitten; hij studeert de Monschau sonate in en kan ook het begin van de tweede partita van Bach voor Klavier redelijk uit de vingers persen. Dat stuk met die overhandse maatvoering kan  hij nog steeds spelen tot mijn verbazing; alles wat je in je jonge jaren kunt spelen blijft op de een of andere manier zitten.
Ik ging nog even op de schommel terwijl Hugo de spare ribs toebereidde. Daarna gingen we smikkelen; ik vind dat zo lekker maar moest constateren dat het meer botten dan vlees betreft. Je kunt beter procureur bakken in roomboter; heb je meer vlees har har.
Terwijl we terugliepen naar het station realiseerde ik me dat ik m'n leesbril had vergeten mee te nemen. Ik appte naar Hugo en de lieverd zou de bril morgen op station Utrecht CS aan me overdragen.