Halte Bleskensgraaf

Eerst uitpakken

 Ik moet van mezelf nog steeds de LAW wandeling "Pelgrimspad" verder aflopen; inmiddels ben ik toe aan het stuk door de Alblasserwaard met tussenstop Bleskensgraaf. Die metropool is wat lastig bereikbaar; alleen een buurtbusje komt daar en dat moet je dan van tevoren bestellen; niet handig voor een wandelaar. Maar deze week had ik ontdekt dat er in de buurt ook een bus is en wel de bus die van Utrecht naar Papendrecht rijdt en laten we die vandaag nou moeten nemen om lekker op tijd bij Jessica, Peter en Joris op visite te gaan. 
Hugo appte dat hij op perron C5 stond, het perron waar onze bus stopte en hij droeg de leesbril over. We moesten nog even op de bus naar Papendrecht wachten. Inderdaad werd er ergens in the middle of nowhere de halte Bleskensgraag afgeroepen, dus dat zat wel snor. Peter liep ons tegemoet en in het parkje ontmoetten wij vader en zoon. Kleinzoon Joris kwam op ons afgestormd voor zover een tweejarige dat kan. Zoals Frans de Waal al constateerde zijn jonge mannen al vroeg ook meer op mannen gericht, in dit geval op "opa". Hij wilde heel gedecideerd aan mijn hand verder lopen en zo liepen we voor de laatste keer naar de flat waar ze nu nog voor de laatste dagen wonen. Dinsdag vertrekken ze naar hun nieuwe huis.

En dan voorlezen

Fijn weerzien met zwangere schoondochter Jessica; wat gaat dat toch snel; die 9 maanden zijn als relatieve buitenstaander zo om en intussen worden die jonge vrouwen steeds ronder; leuk om weer te zien. Ik voel me toch wel heel gezegend met al die jonge mensen om me heen en al die jonge aanwas. Heerlijk voor Roos en mij als ouderen, om niet te zeggen ouden van dagen har har.
Roos had een boekje voor Joris; hij pakte het uit en direct moest hij op schoot en las Roos hem voor; hij zat met aandacht te kijken. We spraken over van alles, onder andere over "namen". Het is inmiddels bekend dat de baby van het manlijk geslacht zal zijn en vele jongensnamen passeerden de revu; de werknaam Archibald zal het niet worden, maar wat dan wel? Kennelijk een heel probleem.
Roos en ik gingen in de loop van de middag naar station Dordrecht en namen de trein naar Gorinchem; we liepen wat rond en keken bij de rivier. Ook zochten we een leuke plek om te gaan eten en kwamen bij Abbas, een Perzisch restaurant. Daar konden we helaas nog niet terecht, maar we gaan daar zeker nog een keer eten! Nu werd het een leuk Mexicaans restaurantje; niet bijzonder, maar wel gezellig. Daarna met de bus naar Utrecht CS en naar de flat.