 |
| Houtduif |
De duif wordt vaak als vredes-symbool beschouwd. Hangt vast samen met die eerste vogel die door Noach werd losgelaten nadat de zondvloed zich had terug getrokken, althans zo gaat het verhaal als ik met niet vergis. Dat deze dieren zich gedragen volgens de normale biologische rituelen kon ik vanavond vanuit mijn gemakkelijke stoel op het balkon vaststellen. Terwijl de vink in de dode boom achterin de tuin van de overburen zijn eentonig lied zat te kwinkeleren hoorde ik duidelijk vleugel geklapper; twee duiven die woest tegen elkaar tekeer gingen. Snel pakte ik de Swarovski erbij om het spektakel van nabij te kunnen waarnemen. Inderdaad, twee weldoorvoede houtduiven sloegen elkaar met de vleugels en pikten elkaar met de snavel; ik zag gewoon veertjes door de lucht vliegen en in de snavel van de pikker zag ik wat dons. Het leek wel of de ene de voorkeur gaf aan slaan en de ander aan pikken. Op zeker moment liet de pikker zich vallen en ging een metertje lager zitten. Dat duurde even en daar kwam zijn tegenstander weer aanzetten en zetten zij het gevecht voort. De pikker liet zich ongegeneerd voor z'n donder slaan tot mijn verbazing, maar kennelijk volgde hij de tactiek van Cassius Clay weet u nog? Hij wachtte zijn beurt af en ging toen zo tekeer dat hij het gevecht had gewonnen en de ander het hazenpad koos. Ik zag de winnaar nog lang uitpuffen in de boom; het had hem wat gekost hoor; ik zag zijn staart gewoon van vermoeidheid en/of emotie trillen. Maar vredesduif? lamenielachuh.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten