Nachtegalen voor Jessy

Jessy met mijn regenpak
tegen de wind

Al maanden geleden had ik erop aangedrongen dat Jessy een keer met mij naar Meijendel zou moeten gaan om de nachtegalen te horen zingen. En dat moest dan rond 5 mei gebeuren. Gelukkig kon ze vandaag een ochtendje daarvoor vrij maken want ze wilde wel 's-middags naar haar moeder vanwege moederdag. Dat kwam eigenlijk wel goed uit want daarom gingen we relatief vroeg op pad; al om 9.00 uur ontmoetten we elkaar op station Zoetermeer Smallingerland; een megastation in de wildernis; zal ooit wel een mega stadswijk van Zoetermeer gebouwd worden.
Ik had er een hard hoofd in dat we nachtegalen zouden horen; ik was afgelopen donderdag al voor de zekerheid gaan luisteren of er wat zat en had er slechts 3 of 4 vaag gehoord. Merkwaardig genoeg wel direct in het begin van Meijendel, vlakbij de parkeerplaats, maar verder niet zo veel en ook niet zo luidruchtig. En ja hoor, Jessy parkeerde de auto en we stapten uit; er stond een guur windje dus gaf ik haar mijn gele regenjack tegen wind. Tot mijn genoegen werden we direct luidruchtig welkom geheten door een nachtegaal.  Ik was helemaal gerust gesteld, maar merkte al direct dat Jessy het niet echt spectaculair vond; gewoon vogelgezang. Moest ik wel een beetje om lachen.

Een bakje frietjes van Mc Donald
drive in van de kinderen

Even verderop hoorden we er weer een paar en terwijl we door het speciale stukje liepen met de wonderlijke namen "Bierlap en Kijfhoek" hoorde ik er meerdere. Maar hoewel aanleiding, spraken we niet intensief over de nachtegalen maar over van alles wat ons bezig hield. Ergens op een verhoogd stukje aten we een boterhammetje en liepen we verder. En op zeker moment was het genoeg en gingen we terug. Ze bracht mij terug naar Smallingerland en ik ging nog even naar dochter Arja. Hoewel alle vijf kinderen thuis waren heb ik de jongste twee niet gezien. Walter zag er uitstekend uit; was enorm afgevallen en was nu een echte "hunk" aldus Arja. Met z'n bruine kop en vrolijke ogen zag hij er perfect uit. Evi en Sjoerd bouwden intussen in hun speelhuisje een Mac Donalds drive in, waar Arja en ik uiteraard even gebruik van moesten maken. Ik pakte in plaats van een auto een driewielertje van Morris en ging bij het raampje mijn bestelling doen; kreeg een bakje met mini frietjes en die waren toch lekker. Wat ik niet had gemerkt is dat Arja daarvan een foto had gemaakt.