Weer naar Valkenburg

 

Een frietje sourfleisch met mayo

Heerlijk, vandaag weer naar Valkenburg voor een wandel- en bridgeweekend met Dekker Bridge in hotel Schaepkens van St Feith; een hotel dat zo handig dichtbij het station ligt in ons favoriet wandelgebied en het bridgen om de avond in te vullen.
Ach, er was geen noodzaak om vroeg te vertrekken; ik had me voorgenomen om sowieso bij An en Piet een frietje met sourfleisch te gaan eten; een welgemeend advies van mijn tweewekelijkse hulp Anna. En lunchen moet je niet te laat doen aangezien het avond maal bij de Schaepkens altijd overvloedig en bijzonder lekker is; daarvoor moet je gezonde trek hebben vind ik.
In de trein heb ik verder gelezen in het boek "Our great experiment", over de wissel die wij trekken op het klimaat van de aarde na de industriële revolutie en de explosie aan CO2 die de mensheid door de verbranding van de fossiele brandstoffen teweeg brengt. Ik las dat "wij" 100 keer zo veel CO2 per jaar produceren als de vulkanen, de natuurlijke CO2 producenten die de temperatuur van de aarde min of meer reguleerden. Zonder CO2 zou de aarde veranderen in een witte sneeuwbal, onleefbaar voor de mens en menige diersoort. Gekke gedachte hè dat zo'n minuscule hoeveelheid gas zo'n belangrijke rol speelt; het is een wonder dat onze planeet zo mooi in elkaar steekt; zou zij toch misschien de enige zijn? Nou ja, dat zijn soms van die gedachten.
Die gedachten stoorden mij allerminst toen ik bij An en Piet, te midden van het onverstaanbaar Limburgs van de andere gasten aan mijn dis van frietjes met sourfleisch zat te smikkelen. Ging er weer in als het evangelie in een ouderling. En toen op weg naar Valkenburg. Had ik inderdaad een track van Gulpen naar Valkenburg geconstrueerd, daar veranderde ik het einddoel in Schin op Geul toen ik afstemde met Roos. Zij was al veel eerder in Valkenburg gearriveerd en wilde nog wat lopen; we stemden af om elkaar te ontmoeten op het perron van station Schin, bij het terrasje met de lekkere kersenvlaai. En inderdaad, we kwamen vrijwel tegelijk aan; het terrasje was gesloten en de trein kwam er precies op dat tijdstip aan en even later zaten we op de kamer bij Schaepkens. Was weer heerlijk om hier te zijn; het voelt echt aan als een vertrouwde plek zoals we die in vroeger jaren altijd wel hadden in Kautenbach, Kalterherberg, Sevilla, Aracena en noem verder maar op.
Kennis gemaakt met de andere bridgers; leuk gezelschap zo te zien en dat zou de komende dagen ook bevestigd worden. En natuurlijk weer een heerlijke maaltijd. We moeten ons gewoon inhouden om niet drie dagen lang veel te veel te eten. Ik houd me zo veel mogelijk aan de rauwkostsalades en het fruit, maar desondanks moet ik me inhouden.Roos niet, die eet zich in zo'n weekend een kilootje erbij met tiramisou en andere heerlijke desserts. 
's-Avonds lekker gebridged; ging niet geweldig en we werden tweede van onderen, maar daar zaten we niet echt mee; het was gezellig geweest en we hadden lekker gespeeld. Eigenlijk verwachtten we dat we beter hadden gescoord, maar naar later bleek hadden we de eerste twee tafels verknald. Geeft niks.