Zutphen literair

Vooraf gaand aan het programma
staat Michael op zachte toon nog
even met Daan de liederen door te
nemen

Vandaag werd het recital met liederen van Roos, op gedichten van Ida Gerhardt voor de tweede keer uitgevoerd, nu in het kader van het uitreiken van de Ida Gerhardt prijs 2022 te Zutphen. Dus vandaag naar Zutphen en deze prachtige stad weer eens doorgelopen. Roos koopt haar kazen vaak hier en met name de oude schapenkaas is ongeëvenaard qua smaak. Dus bracht ik nu samen met haar een bezoek aan deze kaaswinkel; we waren uiteraard veel te vroeg. Heerlijk die lucht als je binnen komt en Roos wist natuurlijk direct welke kaas ik wenste, dus direct een stukje ingeslagen, maar voor de zekerheid ook nog wat verder gekeken en uiteindelijk ook een stukje Italiaanse Major meegenomen. 
De ontvangst van de mensen voor de manifestatie van Zutphen Literair was om 14.00 uur precies en wij kwamen precies om die tijd en waren getuige van de entrée van een hoogbejaarde bezoeker die naar later bleek, de 96-jarige vader van de laureaat was. Voor ons zagen we Daan, de pianist die de liederen zou gaan begeleiden binnentreden en natuurlijk sprak Roos hem even aan; ze hadden elkaat donderdag nog uitgebreid gesproken. En daar stond ook Michael al te wachten. Snel achter de piano en heel zachtjes gingen ze met z'n tweeën nog even door de zeven liederen die vandaag uitgevoerd zouden gaan worden.
We maakten kennis met de presentator van vanmiddag; een wat informeel persoon die zelfs ook dichter bleek te zijn. Grappig en onverwacht was dat het programma niet begon met een opening maar met het eerste lied van die middag, gezongen door Michael en Daan. Daarna een toespraak, direct gevolgd door het programma van die middag; de uitreiking van de prijs met daaraan voorafgaand natuurlijk een inleiding, uitgebreid verslag van de beoordelingscommissie die uit een onwaarschijnlijk aantal bundels het werk van Anna Vegter had geselecteerd. Daarbij werden meerdere gedichten voorgelezen om de keuze te onderstrepen. De officiële uitreiking werd volbracht door de burgemeester, een charmante vrouw met ambtsketen getooid die welbespraakt illustreerde wat een culturele en literaire stad Zurphen wel niet was. Daarna een uitgebreide toespraak van de prijswinnares zelve die geroerd was - kon ik me heel goed voorstellen! - dat haar hoogbejaarde vader bij deze uitreiking aanwezig kon zijn.
Tot slot nog een soort komische act van de zoveelste dichter; hoe kan het anders en eindelijk het recital waarvoor ik toch uiteindelijk was gekomen. En dat mocht er zijn! Ik was weer zeer onder de indruk van de composities van mijn geliefde Roos en genoot van de schoonheid van de strofen zoals ze door Michael en Daan ten gehore werden gebracht. Echt mooi! Ik kan het niet anders zeggen. De muziek bleef ook in mijn hoofd rondzingen en heeft dat dagen lang gedaan zelfs tot de woensdag na de uitvoering, de dag dat ik deze blog zit te schrijven na een wandeling waarin ik voortdurend de muziek hoorde in mijn hoofd. Ik ben trots op mijn Roosje!