Een sloot met helder stromend water |
Leuk aspect van Komoot is dat je ook de routes van anderen kunt downloaden en kunt lopen en dat heb ik gedaan. Ria vdH had vier wandelingen vanuit Maarn gelopen met een aantal mede wandelaars; het is natuurlijk makkelijk bereikbaar vanuit de Bilt; je bent er in een half uur met de trein. Ik ken dat gebied al sinds m'n veertiende jaar toen we daar als familie vakantie hielden. Met m'n vader heb ik daar veel afgestruind en later ook met Lien. De zandafgraving heb ik zien veranderen van een vlakte in een meer; heb er wel eens piepkleine snoekjes in zien rondzwemmen; het is vast leuk viswater.
Vandaag heb ik een stuk uit haar tracks geknipt in een uithoek van de Utrechtse heuvelrug waar ik me niet van kan herinneren of ik er wel eens geweest ben. Het begon al in Maarns zelf; de wandeling liep door een nieuwbouwwijk; ik wist niet dat Maarn zo groot was geworden de afgelopen decennia; tot een jaar of vijftien geleden kwam ik hier vaak om met een zekere Nico duetten te spelen; hij op de viool en ik begeleidde hem op de piano. Maar toen waren die huizen er nog niet. Het ging verder door vooral lange rechte stukken,maar afwisselend genoeg; een stuk door "den Treek", een prachtig natuurgebied waar Hans van Zummeren vaak natuurfoto's maakt, foto's van vogels waarvan ik het een wonder vind dat je die kunt vinden?! Ik heb ze niet gezien vandaag har har. Op zeker moment kwam ik lagns een behoorlijk breed snelstromend water, ik dacht dat het misschien het valleikanaal zou zijn, maar zag verderop dat het de Woudenbergse Grift werd genoemd. Moet eens kijken of die in elkaars verlengde liggen; zou me niet verbazen. Dit was vroeger vast moerasgebied dat met die Grift is droog gemaakt.
Uiteindelijk kwam ik weer in Maarn en mijn OV-engel zorgde voor een snelle aftocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten