 |
| Friet van An en Piet uit Gulpen |
In het voorjaar is het mergelland, het Zuiden van Zuid Limburg zo mooi om doorheen te wandelen. Eigenlijk had ik gisteren opnieuw willen gaan na die heerlijke wandeling van Woensdag. Ik was mooi op tijd wakker, maar vond het wel best en heb me nog eens omgedraaid; vandaag ging het weer als vanouds. Heerlijk geslapen en om 4.50 uur werd ik volledig uitgerust wakker en stond direct op om me te scheren en aan te kleden. Thee, koffie en een boterhammetje en ik kon op weg; de rugzak stond al helemaal klaar. Heerlijk zitten lezen onderweg in de Intercity; ik lees heden drie boeken door elkaar heen op de e-reader: Stephen Jay Gould over de Burgess shale, "Het hooge Nest", een bijzonder indringend narratief over een persoonlijke geschiedenis van de joden en onderduikers tijdens WO II in NL; erg aangrijpend en moet je echt af en toe even wegleggen; en een boek met de grappige naam "het grote experiment", gaat over de de laatste driehonderd jaar van grote wetenschappelijke ontdekkingen en de aanzet daardoor van de industriële revolutie met alle klimaatgevolgen van dien. Ook niet echt een vrolijk boek, maar voor een Bèta als ik wel erg interessant vanwege alle persoonlijke verhalen achter die grote wetenschappers van destijds als Lavoisier, Fourier, Watt e.a.
Dus kostte het me feitelijk geen reistijd om reeds iets voor 9.00 uur in Eijsden aan een heerlijke dagwandeling naar Mechelen te beginnen. Het begin liep zo'n beetje wat ik vaker heb gedaan, maar ter hoogte van Mesch veranderde de richting en voer de track mij over Belgisch grondgebied, door de voerstreek over het traject waar mijn oude vader zo graag kwam. Ik herkende er helemaal niets van helaas, maar het was een verrassend mooi traject dat eindigde in Mheer, bekend terrein. Daar moest ik zoeken naar het paadje waarop de track verder ging; een heel nauw steegje tussen twee huizen waar, niet ten overvloede een bordje was aangebracht met: "hier wandelpad". Dus ook hier een nieuw stukje dat overigens overging in een stuk dat ik nog van twee dagen eerder herkende; ik plukte dan ook wat daslook, voor door de paardensla omdat ik nog wist dat dat hier stond. De track ging verder richting Slenaken en daar moest ik een verdraaid stijl paadje op met volop hindernissen als weggespoelde grote opstappen en omgewaaide bomen; leek wel zo'n verlaten weg als je wel in Griekenland tegen komt; moet ik ook met Roos gaan lopen heb ik mij voorgenomen. De track ging verder door nog mij onbekend gebied en ik kwam in een dorp; "verroest", dacht ik, "dit is Mechelen al". Ik herkende het aan de gemetselde muurtjes langs de beek (de Geul denk ik). Ik keek op mijn horloge en ja hoor, keurig op tijd voor de bus naar Gulpen. En daar heb ik een heerlijk frietje met kroket en mayo genuttigd.
Onderweg appten Roos en ik wat met elkaar en spraken we af dat ik door zou reizen naar Wijhe en dat we de volgende dag samen aan de wandel zouden gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten