Van Balkbrug naar Ommen

Aangekomen in Ommen werden we verrast door
dit in roestend ijzer uitgevoerde kunstwerk

Ja ja, weer een etappe van het Maarten van Rossumpad; het kan niet op. Was een flink stuk van ruim twintig kilometer; viel niet mee, maar we hebben het gered! Aangekomen in Balkbrug om 11.10 een kopje koffie gedronken bij de bakker. Eigenlijk werd er alleen 'szomers koffie geschonken en dan wel op het terras buiten. Maar de mevrouw van de bakkerij was zo vriendelijk om niet alleen koffie voor ons te verzorgen maar ook twee stoelen aan te dragen zodat we wat improvisorisch konden zitten. Wat een verschil met de bakker in Gulpen! die niet eens bereid was om de daar gekochte vlaai in tweeën te snijden noch om voor ons in die hete dagen de waterflesjes te vullen: de idiote uitdrukking "doen we aners nooit?!", staan me nog helder bij, zeker als we weer eens door Gulpen komen.
Maar nu voelden we ons ontzettend welkom in Balkbrug. De aanloop hadden we snel gevonden. Knap van de NIVON mensen om in dit toch wat saaie ontveende landschap, gekenmerkt door grote zandakkers toch fraaie paden te vinden. Ommen lag in vogelvlucht slechts op 7 km afstand; over de directe weg snel bereikbaar, maar wij liepen door de vrij zeldzame bosgebieden en in de buurt van Ommen zelf door schitterende heideveldjes en door een jeneverbesbos. Aangekomen in Ommen door de nieuwbouwwijken en uiteindelijk in het piepkleine stadscentrum. We wilden een kopje soep eten om warm te worden en vonden dat in een Surinaams/Indisch restaurantje. Een soto ajam genuttigd en vervolgens weer aangesterkt naar het station gewandeld. Was weer een fijne wandeldag.