Beetje mysterieus, mistig, rijp op gras en heide. Mooi om te zien |
Met die mooie dag viel het wat tegen; de hele dag bleef het mistig. Overigens is dat geen straf voor het oog; de mist en de lage temperatuur zorgden voor prachtige rijp op de heide en die wat geheimzinnige sfeer en de stilte is echt om te genieten. Zo rond een uur of tien gingen we van start vanaf station Nunspeet. Koffie hadden we al in de trein gedronken dus meteen op pad. Roos zette er direct stevig de sokken in.
Heerlijk om hier weer te zijn; ben dol op dit stukkie Veluwe. Was weer eens wat anders om hier op de kortste dag te zijn in plaats van op de warmste dag van het jaar.
Ik had uitgezocht hoe laat we de bus konden nemen in Leuvenum maar dat verliep toch wat anders. Op de halte aangekomen zagen we dat de bus niet reed vanwege een wegversperring; er werd - naar we zouden horen - een tunnel voor zandhagedissen onder de weg aangelegd.
De eerste de beste auto, een dienstauto van Natuurmonumenten stopte voor ons en we werden door de ontzettend vriendelijke boswachter uit de brand geholpen. Hij reed ons naar de noodhalte, een behoorlijk stuk verderop. Dat was de tweede keer dit jaar dat we bij een wandeling werden meegenomen door een boswachter van Natuurmonumente; ontzettend vriendelijke lui!
Het zou erom spannen of we de bus zouden halen en ja hoor, enkele minuten later zagen we hem om de hoek komen zeilen. Intussen hadden we het behoorlijk koud gekregen. Op station Harderwijk koelden we nog verder af, maar in de trein was het behaaglijk. In Bilthoven een harinkie gescoord en toen met de fiets naar boerderij Boom en Bosch. En ik had het toch koud. Ik was blij dat ik weer thuis was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten