Frantz

Gisteren vond ik in mijn mailbox een filmadvies van Huib. Hij had de film "Frantz" gezien en die had hem zo geraakt dat hij die mij ook adviseerde. Roos en ik hadden ons voorgenomen om ook eens naar een filmhuis te gaan om mooie Europese films te gaan zien. Een film die speelde in de tijd na WO I trok Roos in eerste instantie niet zo, maar uiteindelijk zijn we vanmiddag toch samen gaan kijken.
Eerst wandelen naar het station en een broodje garnaal gescoord bij de visboer. Terwijl Roos nog even bij "Doek", een dameskledingzaak in Bilthoven ging kijken kocht ik twee heerlijk belegde broodjes. Die aten we in de trein op weg naar Utrecht op; heerlijk!
Langs de Catharijnesingel naar het Louis Hartloopercomplex gewandeld. Dan zie je goed wat er in de zeventiger jaren een vernielzuchtig stadsbestuur heeft aangericht; de Catharijnesingel is deels gedempt en daar is destijds de kortste snelweg van NL op aangelegd, ongeveer 500 meter lang. Verderop kon je nu nog zien wat een prachtige gracht dat in haar geheel moet zijn geweest. Ik herinner me dat nog van een bezoek met een voormalig collega aan Utrecht; hij had daar gestudeerd en wees me op deze singel met haar fraaie herenhuizen en vertelde dat dit allemaal gesloopt zou gaan worden voor een nieuwe weg. Nu is alles opnieuw overhoop gehaald en het resultaat van de hernieuwbouw belooft ook niet veel goeds. In ieder geval komt de singel niet meer terug vrees ik.
Het was weer verdraaid lang geleden dat we samen naar de film waren geweest; zeker een jaar of vijf al weer. Frantz is een schitterende anti-oorlogsfilm met een fascinerend wisselend plot. Het geheel deed mij denken aan de titel van de biografie die Gerard Aalders schreef over "de Prins": Niets was wat het leek.
Het roerde mij soms zo dat ik tegen de tranen moest vechten. Knap hoe de regisseur heeft vermeden om te eindigen met een suikerzoet slot. Ik kan eenieder aanbevelen om deze film te gaan zien. Met dank aan Huib voor het advies.