|
De zak van Sinterklaas |
|
Bon, goed voor 1 keer chipolatapudding |
Vanavond leuk met z'n tweetjes Sinterklaas gevierd. Hadden we al eens eerder gedaan toen het mij voor het eerst was gelukt om taai-taai te bakken, maar dit jaar zouden we het met surprises doen. Daar ben ik niet zo'n held in of beter gezegd: dat kan ik gewoon niet. Een gedichtje kan ik er nog wel met enige moeite uitpersen maar iets origineels dat lukt me niet zo gauw. En zo zat ik eigenlijk tot vanmorgen nog over een tweede cadeau en over iets origineels te denken. Enkele weken geleden was ik eigenlijk opgelucht dat ik al iets had bedacht. Ik zag Roos in haar keuken zout bij de aardappels doen vanuit een papieren zak met zout en bedacht mij dat ik haar wel eens zo'n handige strooibus kon geven. Een rijmpje met breinig en geinig resp. "iets der aarde" zou misschien zelfs wel als dichtelrijk kunnen worden ervaren. Tenslotte spreekt men van het "zout der aarde" en Homerus heeft het over het breinzoute water als hij de zee beschrijft. Nou ja, erg veel stelde het niet voor en dus moest ik nog wel iets bedenken.
|
Ingrediënten voor de chipolatapudding |
Naast het yogi bear huisje in de hal staat een doos met verschillende bonen en die zitten in een juten zak; Aha mijn surprise bedacht ik mij opgelucht en op mijn koelkast staat een aantal gerechte geschreven waar Roos en ik gek op zijn waaronder de chipolata pudding waar vooral Roos een groot liefhebber van is. Op naar Albert Heijn en de verschillende ingrediëten ingeslagen voor de
chipolatapudding. Gedichtje gecomponeerd en alles in de zak gedaan met een "Bon" die goed is voor één keer chipolatapudding. Opluchting alom.
Roos had lekker gekookt: bloemkool en konikspaardenrosbief; wat wil een mens nog meer. Daarna schoof ze opnieuw de keuken in en kwam terug met zelfgemaakte chocolademelk; stukje gevulde speculaas erbij en de Sinterklaasavond kon beginnen.
|
Een bladblazer als surprise |
Roos had een schitterende surprise voor me gemaakt; uit het gedicht bleek duidelijk mijn afkeer van bladblazers en de surprise had dan ook de vorm van een bladblazer; prachtig gemaakt! Leuk en goed gedicht want dat kan mijn Roosje wel heel goed. Uit het pakje op de punt van de bladblazer kwam een grappig apparaatje waarmee je vogels kunt lokken zodat je ze beter kunt observeren met de kijker. Een tweede cadeaukwam tevoorschijn; in een doosje, gevouwen in de Japanse vouwkunst met die ingewikkelde tsunami achtige naam en daar kwam een klein noodlampje uit dat zich met zonlicht op kan laden en eventueel met een klein handeltje ook licht kan geven. Beiden vonden hun plaats in de rugzak voor onderweg.
Was een gezellige Sinterklaasavond zo met z'n tweetjes.
|
Piepklein oplaadbaar noodlampje met een fraai gevouwen tsunami surprise |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten