Michel de Klerk, de Gaudi van de Nederlanden

Ook zo'n fraai stukje architectuur van
Michel de Klerk uitgevoerd voor de woningbouwverenigin
de Dageraad.

Mijn vriend Peter C. heeft inmiddels ook de smaak van het wandelen enigszins te pakken; niet in bos of hei, maar in de stad. Voor vandaag hadden we afgesproken om in Amsterdam te gaan wandelen en wel van het CS naar museum "Het Schip" in de Spaarndammerbuurt.
Natuurlijk was ik hier al eerder geweest maar het museale karakter van dit kunstwerk heeft veel meer nadruk gekregen met de openstelling van het schoolgebouw als tentoonstellingsruimte en daar kwamen we feitelijk voor.
Eerst een kop koffie met een plake cake in het restaurant van "Het Schip". Peter knoopte een gesprek aan met de directeur van het museum die hij kende; hij heeft zo zijn connecties in de architectenwereld en om architectuur en met name de architect Michel de Klerk draait het op deze locatie.
Deze week was ik al, overigens voor de tweede keer in het Stedelijk Museum vanwege de tot eind augustus durende TT over de Amsterdamse school. Mede natuurlijk door de toelichting van Peter heb ik in toenemende mate bewondering gekregen voor het kunstenaarschap van Michel de Klerk. En hier in de TT over de architectuur van "Het Schip" kreeg ik het gevoel dat hier sprake is van een kunstenaar/architect. Peter vertelde ook dat de Klerk zo ontzettend goed kon tekenen en goed kon aangeven op welke manier zijn vaak ingewikkelde constructies ook daadwerkelijk gemaakt konden worden.
Zijn bouwsels vind ik van de zelfde statuur als de werken van de beroemde Catalaanse architect Antoni Gaudi. Natuurlijk is de Sagrada Familia van een andere orde dan "Het Schip", maar de combinatie van groot kunstenaarschap met de techniek van de architect hebben deze twee groten wel degelijk gemeen!
Na afloop van ons bezoek ging Peter met de bus naar een volgende afspraak en ging ik een rondje Amsterdam lopen. Ik kende dit stuk van Amsterdam helemaal niet en was wel benieuwd waar ik uit zou komen en liep in westelijke richting naar Sloterdijk. Ik kon het niet laten om even naar een oude bekende stek te gaan: het kerkje van Sloterdijk daar waar vroeger Bart en Mieke, mijn zwager en schoonzus woonden. Er was een schilder aan het werk bij de kerk, temidden van grafzerken in zijn eentje; hij zat wel om een praatje verlegen kennelijk want uiteindelijk heb ik hem gekscherend - hij was eigen baas - aan z'n werk gezet. Gezellig over van alles gesproken.
En toen via de Admiraal de Ruijterweg naar de Jan van Gaalenstraat en door naar de Jordaan en via de Bloemgracht en de Westerkerk - wat een enorme hoeveelheid mensen stond daar bij het Anne Frankhuis - weer naar CS.