Een gerieflijk hutje, schuilplaats voor regen en in ons geval voor de zonnehitte. |
En nu deed het ontbijt hier in het Waldhotel van Willingen mij sterk denken aan dat vroegere ontbijt bij Hirsch. Er stonden als vrijwel overal van die verwarmde bakken met roerei en gebakken spek. En dat spek zag er fantastisch uit; ik schepte daar wat plakken van op mijn bord met wat roerei. Een wat jongere man zag dat spek en ondanks dat hij al ontbeten had raakte hij in vervoering en nam toch nog wat van deze knapperige lekkernij. Roos was verrukt van de Johannesberengelei; we verzadigden ons volledig aan dit lekkers alvorens we ons klaar maakten voor de volgende étappe; dat zou weer een kanjer worden maar minder dan gisteren.
Kerk van Olsberg tegenover het hotel |
Uiteindelijk kwamen we aan bij eenmarkante plek waar we van de Rothaarsteig moesten afwijken naar de plaats Olsberg waar we zouden overnachten. Daarna was het nog een kleine vijf kilometer. We sjokten op ons tandvlees naar ons hotel; zag er ook weer prima uit en bleek de volgende morgen eveneens over een zeer uitgebreid ontbijtbuffet te beschikken. Het Sauerland is genieten geblazen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten