Herman Boerhaave

Gisterenmiddag begonnen en vandaag had ik het al uit. Toegegeven, het was in vrij dik papier uitgevoerd maar het was toch wel de uiterst boeiende levensgeschiedenis van deze 17e-18e eeuwse wetenschapper, Herman Boerhaave die me tot deze spoed heeft gebracht. Wat een wijsheid, werklust, didactische gaven en ijzeren geheugen kenmerken deze bijzondere man, maar bovenal was hij een oorspronkelijk denker, een echte wetenschapper. Oorspronkelijk zou hij theologie gaan studeren, maar het zou de geneeskunde worden waarin hij tot uitzonderlijke hoogte steeg.
Het scheiden van onzin van feitelijkheid was zijn uitgangspunt zowel in de theologie als in de geneeskunde en de scheikunde. Hij verdiepte zich in alle geschriften en ging daarbij terug naar de bijbelse boeken in de oorspronkelijke taal waar het de theologie betrof en naar Hippocrates waar het de geneeskunde betrof. Voor de chemie bestudeerde hij Paracelsus en andere mystieke alchemistische geschriften, maar daar deed hij zelf soms jarenlang durende experimenten om hun "wijsheden" te toetsen.
Het doet me genoegen dat deze bijzondere man door de biografie voor mij is gaan leven want tot nu toe was hij niet meer dan een beroemde naam voor me. Met dank aan Roos die de biografie uit de UB heeft betrokken en hem mij met klem ter lezing aanraadde.