Aardige mensen onderweg

Foto, gemaakt door de aardige meneer die ons
ook hielp met het vinden van de juiste route naar Olsberg

Het is opvallend hoe aardig de mensen hier in het Sauerland zijn. Bij onze wandeling op de tweede dag wilden we koffie drinken in Bruchhausen; we hadden vernomen dat er een hotel was.
Na ruim een uur lopen kwamen we in Bruchhausen aan; het ligt in een dal en is lang gerekt. Wij dachten dat we wel aan het begin van het dorpje ergens koffie konden drinken. Maar het zou anders lopen. We liepen het vrijwel verlaten dorpje in en zagen drie mensen in de deuropening staan praten. Zo gevraagd wezen ze ons een gelegenheid om koffie te drinken die naar wij dachten te ver van de route af zou liggen. Daarom vroeg ik aan de heer des huizes of hij mijn inmiddels lege waterflesje wilde vullen met leidingwater. Hij nodigde ons onmiddellijk uit om binnen te komen en gaf ons een fles sprudelwasser voor onderweg. We hebben nog gezellig met elkaar zitten praten in de huiskamer. De al wat oudere mensen waren verstokte Sauerlandgangers, bijzonder vriendelijk en naar zeggen erg gesteld op Nederlanders.
Na zo'n twintig minuten gingen wij gesterkt weer verder. Het was weer snoeiheet en Sauerland is "nogal anders" dan NL; het gaat voortdurend van hoog naar laag en omgekeerd. Ik werd er ontzettend moe van. Uiteindelijk kwamen we bij de plek waar we af moesten slaan naar Olsberg alwaar we zouden overnachten; dat was bij een scherpe punt in de route, hoog boven het dal gelegen met een kerkje en een uitzichtpunt.
Toen we daar wat stonden te oriënteren kwamen er twee fietsers aangepeddeld die natuurlijk bereid waren om een foto van ons tweeën op het bankje voor de kerk te maken. Roos vroeg of zij bekend waren met deze omgeving het geen het geval was. Eén van hen was een echte "Briloner" zoals hij zei en hielp ons met zijn smartphone hoe we het beste naar Olsberg konden lopen; ook weer zo'n aardige man die het naar zeggen goed met NLers kon vinden.