Maarten van Rossem wordt wel versleten voor "onze nationale mopperkont", of zuurpruim. Naar ik aanneem moet hij daar zelf om lachen; natuurlijk is hij kritisch en heeft hij veel aan te merken op de media en de journalistiek en op politieke verwikkelingen. Daar doet hij ook wat aan; het blad "Maarten" is heerlijk om te lezen; een onderbouwde analyse van verschillende onderwerpen en niet van die opgewonden kakeljournalistiek die slechts dient om het dragend papier te verkopen; kortom een verademing om niet te zeggen een revelatie!
Maar deze historicus aarzelt ook niet om diepgaand over zijn vak te publiceren waaronder zelfs over de klassieke oudheid, ja over de ondergang van het Romeinse rijk. En dat doet hij goed, althans heel leesbaar waarbij hij - vergelijkbaar met Livius in zijn Ab Urbe Condita - ook vermeld hoe zijn vakgenoten erover dachten, waarbij hij kritiek niet schuwt.
Ik heb het niet al te dikke boek in één adem uitgelezen. Of ik het aan minder in de oudheid geïnteresseerde lezers moet adviseren waag ik te betwijfelen; voor mij was het al een forse brij van namen die voor een belangrijk deel onbekend zijn, maar de loop van de ondergang wordt helder samengevat.
Maar deze historicus aarzelt ook niet om diepgaand over zijn vak te publiceren waaronder zelfs over de klassieke oudheid, ja over de ondergang van het Romeinse rijk. En dat doet hij goed, althans heel leesbaar waarbij hij - vergelijkbaar met Livius in zijn Ab Urbe Condita - ook vermeld hoe zijn vakgenoten erover dachten, waarbij hij kritiek niet schuwt.
Ik heb het niet al te dikke boek in één adem uitgelezen. Of ik het aan minder in de oudheid geïnteresseerde lezers moet adviseren waag ik te betwijfelen; voor mij was het al een forse brij van namen die voor een belangrijk deel onbekend zijn, maar de loop van de ondergang wordt helder samengevat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten