Allzheimer

In mijn prille jeugd - ik zal een jaar of zes geweest zijn - werd ik voor het eerst geconfronteerd met iemand die "kinds" was, zo werd dat toen genoemd. Het was bij mijn oma Mien thuis in de Kinkerstraat waar de zeer oude dame, tante Pietje werd zij genoemd, Sinterklaasliedjes zat te zingen en daarbij met haar vingers op de leuning van de stoel trommelde, aldus mijn oeroude herinnering.

Heden ken ik deze ouderdomsaandoening als "Alzheimer", niet eens meer als "Syndroom - of ziekte van Alzheimer" zo normaal is zij geworden door het steeds ouder worden van ons westerse mensen. Flauwe grappen worden erover gemaakt als: "je kunt je eigen paaseieren verstoppen" en wat dies meer zij.

Tja het is een forse vorm van vergeetachtigheid die voortschreidt met het ouder worden.

Vandaag schoof ik aan op een bekend bankje bij een ouder echtpaar en kwam met hen aan de praat. Meneer kon niet stoppen met te vertellen waar zij allemaal geweest waren maar met enige moeite slaagde ik erin om zijn vrouw in het gesprek te betrekken. Al snel kwam naar voren dat zij Alzheimer patiënt was, al meerdere jaren. Het tijdelijk geheugen ontbrak nagenoeg zo vertelde ze zonder hapering en wist precies een aantal zaken uit het verleden te noemen. Zij deelde mijn verwondering over dat verschil tussen tijdelijk geheugen en het oude geheugen. En eerlijk gezegd heb ik daar zelf ook best last van, hoort dus deels bij de fysiologie van het ouder worden. 

Ik bedankte het echtpaar voor de openheid over dit onderwerp en we verlieten met z'n drieën het bankje waarop onmiddellijk door twee dames beslag werd gelegd, ik zit daar ook zo graag en voer daar menig gesprek.