Onverwacht Sinterklaas

 

Vanavond kwam Douwe bij mij eten. Hij heeft een strikt eetregime - dat hij zich zelf heeft opgelegd - waarbij hij na een bepaald aantal kilo's gewichtverlies een dag helemaal los mag gaan en dat was kennelijk vandaag. Voor die gelegenheid had ik dan ook een stevige bak macaroni met spinazie voor hem klaar gemaakt. 
Keurig op de afgesproken tijd kwam hij binnen en verklaarde desgevraagd inderdaad een stevige trek te hebben. Ik kookte de macaroni (veel te veel) en warmde de spinazie met ui, knof en varkensgehakt voor hem op; had ik afgelopen woensdag al klaargemaakt. Ik maakte het geheel af met geraspte kaas en zette het in de oven met grill. Intussen maakte ik voor mezelf een vergelijkbare prak maar dan met bruine bonen. En we hebben toch lekker gegeten. De bak voor Douwe hield ik niet voor mogelijk dat hij die weg zou kunnen werken, maar ja hoor. Zo gepiept.

Eigenlijk hadden Roos en ik gepland om morgenavond Sinterklaas te vieren - gewoon gezellig kopje chocolademelk en stukje gevulde speculaas met een kadootje - maar we moesten die plannen wijzigen. Onverwacht gaan we maandagmorgen Martijn, Margot en de klein Emily ontmoeten in Rotterdam en dan is het handiger om vanuit De Bilt te vertrekken. Dus kwam Roos vanavond al na het eten naar De Bilt - ook gezellig om haar zoon even te zien natuurlijk - en vieren we hier Sinterklaas. EN dat was wat hoor. Zo tegen negenen kwam ze aan; ik maakte de chocolademelk en vergat de gevulde speculaas. Voor het eerst sinds jaren had ik niet alleen een geschenkje voor Roos, maar zelfs een gedichtje; werd erg op prijs gesteld. Roos had voor mij natuurlijk een echt mooi uitgewerkt, zij het wat scatologisch gedicht met een perverse surprise waarover we zeer hebben gelachen. Roos had ook een chocoladefantatsie voor Douwe, die onverwacht maar geamuseerd onze festiviteit bijwoonde.

Daarna hebben we nog uiterst plezierig zitten praten bij een glaasje wijn.