Mijn eigen concertzaal

 Eigenlijk had ik niet gedacht dat ik zo afhankelijk was van m'n PC, van m'n chroompie zoals ik hem vaak liefkozend noem. Ik ben niet zo'n grootgebruiker van Internet maar gebruik m'n chroompie vooral om muziek te beluisteren en om bloggies te schrijven. De Trouw lees ik bij voorkeur in de trein van de smartphone en ook e-mail gaat veelal met de smartphone en niet te vergeten, WhatsApp.
Van vriend Dick heb ik jaren geleden al een enorme bak muziek gekregen, mp3 gecomprimeerd, en wat heet "een grote bak"? Een SD schijfje en nog wat op de Terabyte opslag; genoeg om een heel leven te beluisteren. Het is naar mijn ervaring wel lastig om uit een rijstebrijberg te eten en ook vanuit zo'n berg muziek systematisch te luisteren. Zo heb ik alle cantates van Bach, toch wel mijn favoriete componist en dat is een berg op zich. Daarvan heb ik een copie gemaakt op de harde schijf van m'n chroompie en als ik een cantate of een aantal heb beluisterd dan elimineer ik deze van de harde schijf. Was er op blijft staan kan ik dan nog beluisteren. Dat heb ik nu ook voor de kamermuziek van Bach, voor Mozart met al z'n opera's en voor Schubert gedaan. Alleen merk ik wel dat m'n fysiek er niet goed tegen kan om ueren lang met de koptelefoon op te luisteren; ik krijg er op den duur een stekende koppijn van.