"Voor m'n kleinkinderen"

 

Als een sprookje

Ondanks dat we gisteravond pas om half twaalf gingen slapen stond ik vanmorgen al om half zes op; ik wilde met de eerste trein van 6.30 naar Zwolle en door naar Ommen voor een forse wandeling naar Vroomshoop. Roos had weer een fraaie track voor mij geconstrueerd; een kleine 20 kilometer door het Overijsselse landschap. En inderdaad stond ik om kwart over zeven op het perron van station Ommen. De tevens als conducteur dienstdoende machinist wenste me vanuit z'n raampje een plezierige wandeldag en dat zou gaan lukken. 
Heerlijke om weer aan de loop te gaan; het lijkt wel een verslaving; de benen gaan routinematig en intussen loop je van de omgeving te genieten terwijl je gedachten heen en weer zwenken. Woonachtig in de Bilt besef je vaak niet hoeveel stromend water we eigenlijk in ons land hebben. Ja natuurlijk, die grote rivieren maar die kom je niet zo vaak tegen (hoewel, in Papendrecht?). Maar hier in Overijssel met de Berkel en de Regge en tal van kleinere en grotere beken is het wel heel prominent, althans bij de wandeling van vandaag. Al snel liep ik langs de oude afgesneden, maar daarom niet minder fraaie takken van de Regge. De zwanenfamilie dreef nog steeds te midden van haar maaltijd (eendenkroos) op een sprookjesachtige wijze mooi te zijn; idyllisch gewoon. Ik kon het dan ook niet laten om even op dat eenzame bankje te gaan zitten genieten alvorens verder te lopen. 

Na de Ommense dreven kwam ik aan bij de Regge en de Linderbeek richting Den Ham. Daar aangekomen zocht ik eigenlijk naar een dorpsslager; ze kunnen in deze streken van die heerlijke gedroogde worst maken. Was in eerste instantie nogal teleurstellend; wèl een zaak met behang, glas en verf en nog meer speciaalzaakjes naast de obligate grootwinkelfilialen, maar geen slager. Ja toch, ik verliet bijna het dorp of daar zag ik een slagerswinkel met op de pui zelfs het woord "ouderwets"! En ja hoor, op het adgio: "kan ik u helpen", kon ik slechts enthousiast reageren, want er hing een uitgebreide rij droge worst. Ik kocht er een viertal van: "voor m'n kleinkinderen", zei ik nog. Bram en Ronja zijn gek op gedroogde worst zoals ik al eerder in deze blog schreef. En je kunt er alle kanten mee op ook in de keuken. Ben er zelf ook gek op. Toen ik de worsten uitpakte zag ik dat deze slager er zelfs speciale verpakking voor heeft met een aanwijzing erop hoe je deze worsten kunt ophangen om ze nog verder te laten rijpen. Ik moet erom lachen, maar het zou me niet verbazen als ik in het vervolg mijn droge worst speciaal in Den Ham ga halen har har.