De hele dag een muts op

7.00 uur vanuit de bus

Met een zelf bedacht - en opgelegd eet - en beweegregime ben ik inmiddels 5 kilogram van mijn ruim 80 kilogram lichaamsgewicht kwijt; afgelopen weekend kon ik dat nauwkeurig vaststellen op de precisieweegschaal van Roos: 75,1 kilogram; woog ik voor het eerst toen ik op 19-jarige leeftijd terug kwam van een vakantie met mijn toenmalige schoonouders. Daar op Texel hadden we zo lekker gegeten en gezwommen en wat al niet meer, dat ik er van jongen tot man was geworden, althans zo voelde het aan. Nu heb ik meer het gevoel dat ik weer beter in mijn lijf pas; het wandelen gaat een stuk lichter; het lijkt wel of de rugzak minder zwaar is geworden en het lijkt wel of mijn longinhoud groter is geworden; het voelt echt lekker aan. 
Maar er zijn toch ook wel nadelen, of eigenlijk één nadeel; ik ben een stuk kouwelijker; het lijkt wel of de fysiologische thermostaat wat lager is afgesteld zodat het mindere voedsel efficiënter kan worden gebruikt en natuurlijk is er een stuk van het isolerende spek verdwenen.
Vandaag was het weer Eilandspolderdag. Dus weer heel vroeg op - wekker was niet nodig - en rustig ontbeten met een gekookt eitje en een boterham. Nog een boterham klaar gemaakt om mee te nemen. Na het scheren en douchen even goed nadenken over de kleding; in Noord Holland waait het altijd wat meer en de trip naar het station kan ook in die vroegte verdraaid koud zijn, dus lekker dik aangekleed met een lange thermo-onderbroek extra, drie lagen onder de jas, een dikke wollen muts op en handschoenen. Binnen voelde dat snel wel erg warm aan, maar op de fiets en wachtend op het station voelde het best gerieflijk. 
In de Intercity naar Amersfoort stapte een meneer in en ging schuin tegenover mij zitten; hij was gekleed in korte broek, deed zelfs zijn jas uit en ging in T-shirt met korte mouwen zitten lezen. Desgevraagd moest hij ook aan het buitenwerk, maar was duidelijk wat minder kouwelijk dan ik?!
Ab stond als gebruikelijk - al om 7.30 lezer?! - in de auto te wachten bij de pisbak van het busstation in Edam; kan ik eerst even afwateren na de busreis. We reden in alle rust, via een landelijke route naar ons clubhuis in Groot Schermer en zetten vast de stoelen buiten. Abs' collega Nadien was er al en had vast een grote pot koffie gezet. Even later kwam de rest van de harde werkers. We begonnen met de verplichte veiligheid instructies aan het begin van het seizoen; verliep hilarisch, maar was best goed om weer even op te frissen. Kees had voor taart gezorgd; een zoon van Corinne had zich aangesloten bij onze groep vrijwilligers; vond ik bijzonder.
Met de boot naar het grote veld voor vandaag; was inderdaad wel erg groot; is het veld waar ik enkele jaren geleden in ben weggezakt toen ik Ab wilde helpen om de maaimachine uit het gat te trekken. Het was zwaar werk; Ab had het al eerder gemaaid en nu moesten we het opruimen. Allemaal door de pispotjes aan elkaar geregen riet; ging het best als je het gecoördineerd met z'n tweeën deed; eerst met Ben en later met Johan heb ik me zo in het zweet gewerkt, hoewel ... Ik kreeg het helemaal niet warm ondanks de nogal forse laag kleding die ik aan had. Alleen de handschoenen heb ik na een uur uitgetrokken; de hele dag ben ik dik gekleed door gegaan; toen ik uiteindelijk thuis kwam heb ik de wollen muts pas afgezet.
Ab stuurde me nog een WhatsApp bericht of ik niet in slaap was gevallen in de trein. Het stuk van Amsterdam Amstel naar Utrecht was inderdaad wel een stuk sneller gegaan dan normaal; dus ik heb wel even met Morpheus overlegd kennelijk. Was een fijne werkdag geweest.