Als een raiger

 

De Brébiskaas 

Zodra ik weer in de bilt in de flat ben begin ik aan eten te denken; niet zozeer dat ik de maag wil volproppen, nee, ik heb dan zin om lekker in de keuken aan de gang te gaan. Dus dingen uit de vriezer halen om te ontdooien, soep afmaken, uien bakken, pluma bakken en lekker in het zonnetje een bakkie chai thee drinken volgens de receptuur van Joke. Dan zit ik op m'n balkonnetje te knorren van genoegen, net als een kat kan snorren. Die tweehuizigheid bevalt ons prima; hadden we natuurlijk al in de Bilt/Bilthoven, maar nu op een afstand van ruim anderhalf uur treinen ligt het toch iets anders. Vooral de schoonheid van het Overijsselse landschap en de toch wat langere perioden dat we bij elkaar zijn geeft ons veel genoegen. Was het "vroegig" leuk om even een bakkie te doen daar ga je nu een dag wandelen en meestal bij de een of de ander logeren. Soms gaan we wandelen bij Nunspeet en gaan we na de wandeling ook weer ieder ons weegs, maar dat gebeurt niet vaak. Nunspeet ligt qua treintijd precies tussen onze twee stations in.
In de Kwinkelier is tegenwoordig weer een kaaswinkel gevestigd en laat die nou de door Roos zo lekker gevonden Brébis hebben. Natuurlijk een stuk gekocht en in de koelkast gelegd voor als we elkaar weer gaan ontmoeten. Natuurlijk heb ik ook een wandeling gemaakt, gewoon even een uurtje achter in het bos. Daarbij heb ik nog wat extra paardenbloembladeren geplukt voor de rauwkostsalade. Hiertoe word ik duidelijk gestimuleerd door het lezen van "We contain multitudes", van Ed Yong. Die vezels in ons voedsel zijn van eminent belang voor een optimale darmwerking. Ik maak tegenwoordig meerdere malen per week een salade met als basis fijngesneden paardebloembladeren en daarbij dan wortel, bleekselderie, appel, amandelen, mandarijn, zure zilveruitjes en augurk en een dressing van yoghurt, zout en olijfolie. Ik vind het erg lekker en het is goed voor de darmen zoals ik al suggereerde. Mijn grootmoeder Sientje zou op Zaanse wijze zeggen: "je skait ervan als een raiger".