Rooie rijers

 

Rooie rijer

Gisteren bij de wandeling over de tiendweg sprak ik vrij uitgebreid met een van de twee vissers die ik tegenkwam. Hij vertelde dat er erg veel vis zat in de sloten hier en dat dat waarschijnlijk kwam omdat de boeren geen kunstmest zouden gebruiken. Het water was inderdaad mooi helder; ik miste alleen waterplanten, maar dat verhinderde toch niet dat er snoek zou zitten; ik dacht altijd dat de snoek als zichtjager niet alleen helder water maar ook waterplanten nodig had om vanuit te jagen. De visser zei nog dat er weinig waterplanten - hij zei rotzooi, har har - in de sloten zat. Ik vertelde over mijn zeer oude vis-avonturen; over de paling die ik heb gevangen in het aanvoerkanaal voor het koelwater van de Hemwegcentrale in Amsterdam en ook dat ik met een drijvende korst brood op rooie rijers had gevist. Dat was met dispuutsgenoot Han Vreeswijk, net als ik chemicus, waarmee ik ook prachtige experimenten op het gebied van de elektronen microscopie heb gedaan. Hij was technisch een fenomeen; ik denk nog vaak terug aan wat hij voor elkaar wist te krijgen met een ingewikkelde techniek: freeze etching. Het spijt me ongelooflijk dat ik daar geen enkele foto van heb in mijn archief. Maar ook met vissen was hij zeer behendig. Ik weet niet meer waar het was; ik dacht bij de Loosdrechtse Plassen.