Vannacht rond 3.30 uur zag ik dat de kamer in fors maanlicht was gehuld. Met mijn bijziende oogjes keek ik even uit het raam en zag dat het volle maan was bij een heldere hemel. Behalve de maan kon ik zelfs Jupiter zien blinken. Ik pakte er even mijn onvolprezen Swarovski bij, zette een stoel klaar en bekeek het firmament. Imposant die volmaakt ronde contouren van de bijna oogverblindende volle maan; de tekening van de gebergten op het oppervlak. De heldere verschijning van Jupiter, die enorme gasplaneet op miljoenen kilometers afstand van maan en aarde; ik zag aan de andere kant van de maan zelfs nog een piepklein vlekje, waarschijnlijk Saturnus. Ik was er van onder de indruk en realiseerde me de miljarden jaren dat de maan al om de aarde draait, dat de planeten en de zon ontstonden en vooral ook dat de mensheid de laatste honderden jaren heeft leren begrijpen hoe dit alles in elkaar zit. De oude Grieken, Newton met zijn bewegingsleer, Galileï en vele anderen. Ik blijf er met bewondering en verwondering van genieten; geologie, astronomie, biologie en de menselijke geschiedenis en cultuur, het zijn voor mij de blijvende genietingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten