Op de Archemerberg |
Gisteravond heb ik lekker bij Roos gegeten; ik had voor een smakelijk voorgerecht gezorgd, avocado's met garnalen en Roos had heerlijke erwten gekookt met spek en augurken; een bijzondere boon, namelijk het wonder van Scheemda, een soort doperwt aldus de informatie over dit wonder.
Vanmorgen bijtijds opgestaan en om 9 uur met de trein naar Ommen. Daar met een buurtbusje naar Lemele; was ik lang niet geweest; gingen we vroeger wel met de kinderen naar toe en kamperen. Prachtige rit er naar toe en al snel stonden we in het groen en liepen we richting Lemelerberg en Archemerberg. Dit landschap, sterk gevormd tijdens de laatste ijstijd. het is zeer geaccidenteerd en de ondergrond bestaat uit grind en zand, opgestuwd door de enorme pakken ijs die hier ooit, 15.000 jaar geleden lagen. Daarna is de temperatuur gestegen en zijn we in het aangename rijdgewricht van het holoceen terecht gekomen, een eigenlijk heel bijzonder stabiel klimaat is daarvan het gevolg in de laatste 10.000 jaar. Tja, daar moet ik erg vaak aan denken; die enorme tijdschaal is maar moeilijk te bevatten; 15.000 jaar is helemaal niets in de geologische tijd die in miljoenen en miljarden jaren rekent.
Dat deden wij niet; we liepen te genieten van de prachtige heide op de twee "bergen". Ik stuurde Hugo nog een foto van de stenen paal die bovenop de Archemerberg staat; ik dacht dat het hier een geodetisch markeringspunt betrof, maar Hugo dacht eigenlijk van niet; de punten waren te veel versleten om bruikbaar te zijn.
Uiteindelijk kwamen we weer lekker bijtijds aan in Ommen en door naar Zwolle; daar namen we weer afscheid en gingen ieder naar ons eigen stek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten